WIJK AAN ZEE – Gewoonlijk leven we in een van te voren beschreven werkelijkheid. Een verhaal vol met aangeleerde oordelen. Een officieel narratief. Je werkelijkheid is een verhaal over de werkelijkheid. Gewoonlijk is er grote weerstand om een lekker lopend verhaal ingrijpend te veranderen. Hoe kon tóch het officiële verhaal over Tatasteel in korte tijd veranderen van ‘de schoonste staalfabriek, koploper op milieugebied, innovatief, circulair en groen’, tot: ‘de smerigste, technisch achterstallige, door de overheid gematst en gesponsorde en door de instanties nauwelijks gecontroleerde lekkende kankerfabriek’ ?
Het schone, verantwoorde, glimmende verhaal voerde jarenlang de boventoon en signalen die niet bij het verhaal pasten werden op een enkele uitzondering na succesvol gesmoord. Het bedrijf heeft alle essentiële instanties inclusief de medische ‘in de pocket’. Waar is het toch ‘misgegaan’?