Boven gekomen uit het archief van het Badgastenkerkje! Een geestig en swingend nummer van Arthur Ebeling en Friedrich Hlawatsch. Een sprankelend uitgevoerde compositie over de typisch menselijke verworvenheid (of is het toch een gave) die volgens velen de mens verheft boven de dieren: het vermogen tot zelfbespiegeling en het kunnen piekeren. Mogelijk is deze opname zo uniek dat die alleen maar hier op deze pagina te horen is. Veel plezier met luisteren! Groet, JP
Arthur Ebeling: zang, Gretsch gitaar, piano
Friedrich Hlawatsch: mandoline, zang
Peer Wassenaar: bas, zang
Roy Bakker: drums
Opname: JP van der Meij Badgastenkerkje Wijk aan Zee
Datum: onbekend, vermoedelijk eind jaren 90
De foto is vorig jaar gemaakt toen Arthur en Peer in het kerkje waren om hun bijdrage op te nemen voor het Roetz/Kunszt festival