De vraag die hier wordt gesteld is of het menselijk brein vóórdat het zich met iets gaat bemoeien, vrij kan zijn van problemen, zodat het in (de) staat is om problemen op te lossen. Kun je beginnen met vrij van problemen te zijn? Of is dat onmogelijk? Het menselijk brein – dat wat binnenin de schedel zit- heeft zelf problemen. Kan dat brein ooit vrij van problemen zijn, zodat het problemen kan oplossen?
Of je nu rijk bent of arm, het leven wordt overheerst door een alsmaar groeiende golf van problemen, waarvoor in de meeste gevallen geen werkelijke en blijvende oplossing lijkt te zijn. Het is duidelijk dat we niet de vinger leggen op de diepere oorzaken van onze problemen.
Stelling: “De meeste nieuwe problemen in de wereld zijn problemen die worden veroorzaakt door voorafgaande technologie. Op de korte termijn lost de technologische oplossing iets op, en al snel duiken er ‘bijwerkingen’ , ‘nevenschade’ en andere verrassingen op. Technologie maakt de problemen knapper, ingewikkelder, groter. Iedere nieuwe technologie creëert meer problemen dan dat het oplost. Problemen zijn het gevolg van oplossingen.”
Als we technologie gebruiken voor hetgeen we denken dat we verlangen, dan blazen we als het ware ons beeld van onszelf op tot enorme proporties. Technologie maakt het pompeuzer, grotesker, dramatischer. We ontdekken dat we wezens zijn die vijandig zijn voor het milieu en wezens die de leefomgeving willen domineren tot op het punt van vernietiging.
“Het denken creëert de hele tijd problemen en probeert ze vervolgens op te lossen. Maar terwijl het brein probeert problemen op te lossen maakt het ze groter want het heeft niet in de gaten dat het zelf de problemen creëert, En hoe meer het brein denkt des te meer problemen het veroorzaakt. Het probleem is dat het denken zich niet van zichzelf bewust is.” David Bohm
‘Flatten the curve”
Technologie is enkel destructief in handen van mensen die zich niet realiseren dat zij één en het zelfde proces zijn als het universum.
Alan Watts
Zie je de overeenkomst tussen de technologische oplossingen die we bedenken en de technologische problemen die we creëren?
Zie je de overeenkomst tussen de technologische oplossingen die we bedenken en de technologische problemen die we creëren? In zijn manier waarop de mens de planeet probeert te ‘redden’ is hij net zo destructief althans, zo lang de mens ‘aan de slag’ gaat zonder zelf te veranderen.
Het denken is een uitermate nuttig en noodzakelijk hulpmiddel om te kunnen overleven. Het denken is ook zó knap dat het de eigen beperking kan inzien.
De ultieme bron van al deze problemen ligt in het denken zelf, precies datgene waar onze beschaving het meest trots op is en daardoor een ding dat onder de radar blijft omdat wij er niet in slagen om eens echt te kijken hoe het denken als systeem eigenlijk te werk gaat in ons persoonlijk leven en in het leven van de samenleving.
Als je positief gaat denken om negatieve gedachten te overwinnen, dan werken de negatieve gedachten door. Dat is nog steeds incoherent. Het is niet genoeg om gewoon maar positief te denken wanneer je negatieve gedachten hebt waargenomen, want deze blijven doorwerken en ze zullen ergens anders weer problemen veroorzaken.
Totdat je het onbewuste bewust maakt
Totdat je het onbewuste bewust maakt zal het je leven bepalen en zal jij het het lot noemen. Bewust of onbewust weigeren we de noodzaak te zien van het passief bewust zijn omdat we onze problemen eigenlijk helemaal niet los willen laten; want wat zouden we zijn zonder? Nog liever houden we vast aan iets dat we kennen – hoe pijnlijk dat ook mag zij- dan het risico te nemen van iets na te streven dat ons god weet waar naar toe zal brengen. Met de problemen zijn we tenminste bekend.
De maker van de problemen opsporen
Maar het idee om degene die ze maakt op te sporen, zonder te weten waar dat toe kan leiden, vinden we tegelijkertijd zowel griezelig als saai. Ons denken zou verloren zijn zonder de zorg voor problemen; het voedt zich met problemen het leeft ervan, of het nu wereldproblemen zijn of huis-tuin-en keuken problemen, politieke, of persoonlijke, religieuze of ideologische problemen.
But through eternal night, the twinkling of starlight, So very far away, maybe it’s only yesterday
In the year 2525 Zager & Evans
Liedje van Rick Evans en gezongen door Denny Zager en Rick Evans. Stond nr 1 in de Nederlandse Top 40 in 1969-69. Ik was toen 11 en onze klas werd voorbereid op de maatschappij door meester Heinis. We hadden flink ons best gedaan, met een klein karretje langs de huizen in Wijk aan Zee om oud-papier op te halen. Dat leverde de school wat guldentjes op en van een deel van de opbrengst mochten we iets kopen voor onze klas. Wat wilden wij? Wij wilden graag een vinyl singeltje ‘In the year 2525’ Nu, 55 jaar later toch ook eens de tekst geluisterd…
JP
…Now it’s been ten thousand years, Man has cried a billion tears, For what, he never knew, now man’s reign is through, But through eternal night, the twinkling of starlight, So very far away, maybe it’s only yesterday…
