Wie ziet zichzelf nou niet graag als een nuchter persoon die stevig met beide benen op de grond staat ? Toch zweeft bijna iedereen een stukje boven de grond omdat we nauwelijks ooit de grond aanraken, maar de zool van onze schoen.
Er is hier in Wijk aan Zee best wel wat belangstelling voor grounding, gronden, aarden. Mensen bij wie ik dit niet direct zou verwachten vertellen me dat ze graag iedere dag even van hun zolen afstappen en blootsvoets gaan wandelen op het strand of in de duinen. Meer nog zie je mensen lopen op van die teenschoenen met een superdun zooltje waardoor zij het contact met de basis met moedertje aarde blijven voelen.
We zitten veel in het hoofd, we zitten alleen maar in ons hoofd
Vorige week zag ik iemand zonder schoenen aan aan het hardlopen op de stenen van de Meeuwenweg. Die man nam tijdens het hardlopen zelfs tijd voor een praatje, wat misschien veel zegt over de manier waarop hij door het leven gaat.
Benieuwd stelde ik hem de voor de hand liggende vragen en hij vertelde mij dat hij eigenlijk altijd op blote voeten loopt, bijvoorbeeld ook op zijn werk. Ik zag meteen een situatie voor me met iemand in maatpak op blote voeten zoals Beatle Paul op de hoes van het Abbey Road album. Even voor hij het hardlopen weer hervatte zei die gozer nog: “we zitten heel veel in het hoofd, we zitten alleen maar in ons hoofd”.
Zij heeft een beenbreuk opgelopen bij het uitblazen van de hoogste kaars
Mijn lief nichtje M. zit in het gips. Zij heeft een beenbreuk opgelopen tijdens het uitblazen van kaarsen in de kerk. Als koster/vrijwilliger dooft zij na afloop van de dienst de kaarsen. Daarvoor is er sinds jaar en dag een handige kaarsendover die overal makkelijk bij kan, maar M. haalde (of kreeg ?) het in haar hoofd om de kaarsen en met name de hoogste – de grote Paaskaars – uit te blazen. Nu is M. een sportieve meid en zij schatte in dat ze met een sprongetje wel hoog genoeg zou komen om het vlammetje van de Paaskaars uit te kunnen blazen. Om het verhaal kort te maken: het plan slaagde, de doelstelling werd gehaald; de kaars werd keurig uitgeblazen. En bij het landen… brak zij een botje in haar voet.
Toen ik laatst even bij M. was om haar voorspoedig herstel te wensen wist zij heel goed te verklaren hoe het ongeval had kunnen gebeuren: “Mijn aandacht ging naar boven naar die kaars, naar het precies op tijd blazen en ik vergat daardoor wat er beneden aan de hand was”.
En ik dacht nog even aan de woorden van die barefoot hardloper; we zitten heel veel in ons hoofd, we zitten alleen maar in ons hoofd..
Jan Paul
I’m learning to fly, but I ain’t got wings
Tom Petty
Coming down is the hardest thing
I’m learning to fly around the clouds
What goes up must come down
Dat is geen concentratie dat is meditatie
Wanneer je je aandacht ergens anders heen laat gaan, dan verlies je het contact met het eerste. Je aandacht is op één punt gericht, zij is niet totaal. Natuurlijke, passieve waakzaamheid is totaal, ze wordt nergens door gestoord. Dat is geen concentratie, dat is meditatie.