Er is maar één moment dat echt bestaat, één moment waar alles wat je ooit hebt meegemaakt en wat je nog zult meemaken in gebeurt en dat is: nu. Ook wel het nu of het heden genoemd. Waar je je ook bevindt het kan alleen maar hier zijn en nu. Er wordt je maar één moment tegelijk gegeven. En je verspilt dat moment met plannen maken en bezorgd te zijn over de toekomst. Maar er is een uitzondering op deze natuurwet dat het altijd nu is en dat is het kassamoment bij de Albert Heijn.
2 korte zinnetjes die iedere kassière tegen elke klant zegt blijken effectief het gevoel te kunnen geven dat het afrekenen plaats heeft in een andere tijd dan nu.
Dan wordt het..
Het eerste zinnetje dat altijd wordt gezegd meteen nadat de boodschappen gescand zijn: dan wordt het… (twaalfeurovijfendertig) Dit zinnetje is gesteld in de Toekomende Tijd. Dat is een manier waarop in talen een handeling of toestand wordt uitgedrukt die in de toekomst plaatsvindt. Dus niet nu.
Niet nu– momentje
Binnen dit niet nu- momentje betaal je de boodschappen en vervolgens verspringt de kassière behendig over het nu heen met de woorden: had u een bonnetje gehad willen hebben? waarmee je als klant vanuit de Toekomende Tijd in de Voltooid Verleden Tijd wordt geplaatst.
Het vanzelfsprekende is heel bijzonder
Als het geen complot is dat duizenden kassières in al die filialen van Limburg tot Groningen tot IJmuiden iedere dag opnieuw steeds deze zelfde woorden gebruiken, als de mensen aan de kassa niet worden geïnstrueerd om deze zinnetjes telkens te zeggen, als er geen sprake is van een door psychologen doordachte omgang met taal hebben de mensen aan de kassa’s stuk voor stuk dit dan zelf bedacht, doen zij dit uit eigen initiatief? Doen zij dit misschien zo maar zonder er bij na te denken?
Hoe het ook zij dit hier nu is een welgemeende blijk van waardering aan de mens aan de kassa. Misschien sta je als kassière of kassier er zelf niet zo bij stil maar weet dat de woorden die jij iedere keer zegt wel gehoord worden en gewaardeerd. Het vanzelfsprekende is heel bijzonder. Bedacht(zaam)-spreken en vanzelf-spreken zijn beiden heel bijzonder.