Vertrouw gerust, maar vertrouw niet op feiten. Hoewel ze logisch en zelfbevestigend lijken vormen ze mogelijkerwijs de wortel van al het kwaad (als je in kwaad gelooft) Hier zijn twee voorzorgsmaatregelen om problemen te voorkomen:
Maand: juni 2021
Butterfly
Liedje van de Franse zanger/componist Danyel Gérard, gezongen en gespeeld door Jan Paul van der Meij. De foto’s in de video zijn gemaakt door Marjon Verhagen in Beverwijk. recording en video: Badgastenkerkje Wijk aan Zee.
Hartelijk dank Marjon voor het beschikbaar stellen van jouw prachtige vlinderfoto’s! De website van Marjon met foto’s van natuur in Beverwijk en Wijk aan Zee is een aanrader: https://vogelsinparkwesterhout.nl/
is de titel van een gedicht van Mario Auerhaan, Rob van der Plas (artiestennaam Deemster) maakte er een liedje van, Jan Paul van der Meij maakte de geluidsopname van Rob en zijn gitaar en speelde er de overige instrumenten die te horen zijn bij, Martine Bloem maakte de animaties en de video. En dit is em:
Nederlandse gedichten op muziek
‘De Zee en mijn Zusje’ is onderdeel van een reeks liedjes ontstaan uit de samenwerking tussen de schrijversgroep SPRANK uit Sint Pancras en plaatselijk liedjesschrijver Rob van der Plas. Hij werd gevraagd om een aantal Nederlandse gedichten op muziek te zetten voor de jaarlijkse boekpresentaties. Deze worden nu opgenomen en verschijnen binnenkort op cd. Voor meer info kijk op: www.hurrymanmusic.com
Veel moderne mensen vertrouwen de natuur niet. Van alles wat er bestaat is de natuur toch wel het laatste dat je kunt vertrouwen. Je moet het managen. Je moet het in de gaten houden, telkens weer bijsturen. Het zal altijd verkeerd gaan als we niet uitkijken. We hebben voortdurend het gevoel dat je de natuur niet vertrouwen kunt want natuur geeft allemaal onkruid en insecten en er groeien bomen in die er niet thuishoren omdat mensen ze geplant hebben. Alan Watts zei: dat is een denkwijze die tegelijkertijd opkomt met beschaving. En wat je al helemáál niet kunt vertrouwen? Dat is de menselijke natuur.
Heel kort nadat hij in een radioprogramma had toegegeven dat hij niet bestond is heengegaan A.L. Snijders. Achter zijn scherm tijdens het schrijven van een Zeer Kort Verhaal.
6 juni 2021, A.L. Snijders tijdens zijn wekelijkse gesprekje met presentator Niels Heithuis in het NPO radioprogramma De Ochtend van 4:
“Ik dacht, ja ik kan weglopen, ik ga op mijn kop staan, ik kan mij uitkleden om het te laten zien, maar nee ik dacht ik moet dit vasthouden, ik moet met die man blijven praten dat ik in ieder geval in mijn leven één keer met iemand heb gepraat die mij niet liet bestaan. Dat maken misschien heel weinig mensen mee. Ja die man -een oudere man net als ik- hield een heel gesprek van een kwartier lang vol dat ik niet bestond. En vanmorgen heb ik nog tegen mijn vrouw gezegd: hij had wél gelijk”…
Les geven in creativiteit, iemand proberen creativiteit bij te brengen, het is als het stelen van iemands horloge en deze daarna weer aan diezelfde persoon proberen te verkopen. Als je echt een methode zou hebben waarmee je creativiteit kon onderwijzen en je iedereen gewoon kon uitleggen hoe het werkt dan zou het totaal niet meer interessant zijn. Wat altijd essentieel blijft bij de creatie van iets nieuws dat is het mysterie.
Robbie
Serie artikelen over vertrouwen, in deze aflevering hondje Robbie.
WIJK AAN ZEE – De eerste keer dat ik Robbie zag was op de Meeuwenweg. Hij zat, zoals dat gaat, aan een hondenriem met aan de andere kant zijn baasje. Alie. Zij neemt hem – wát een geluk voor een jonge hond- meerdere keren per dag mee op ‘sleeptouw’ door de duinen of rond de dorpswei en hij ‘sleept’ haar met zijn onweerstaanbare vertrouwen en volkomen aanwezigheid door een moeilijke periode heen.
Wanneer je ieder moment aanvaardt met een diepe dankbaarheid, dan gaat er nooit iets verkeerd. Beschouw iedereen op aarde, iedereen, als een dierbare vriend… Dan zal iedereen dat ook worden.
Wees iedereen dankbaar. Degenen die je hebben geholpen, degenen die het je lastig maken, degenen die onverschillig doen. Wees ze allemaal dankbaar. Samen creëren zij de context waarin Boeddha’s worden geboren, de context waarin jij een boeddha kunt worden.
De eerste keer dat ik Robbie zag was op de Meeuwenweg: “Goeiemiddag Alie, wat is ie mooi! Hoe heet ie ?” Om kennis te maken knielde ik en richtte mijn aandacht op de hond die mij aankeek met zoveel ondeugendheid, blijdschap en vertrouwen dat het me even een brokje deed wegslikken.
Hij kwam gelijk bij me zitten. Ik mocht mijn hand leggen op zijn hoofd. Hij deed zijn ogen half dicht en leek helemaal te ontspannen en binnen luttele seconden liet hij zich zakken en viel midden op de stoep rustig in slaap…
…Toen niet veel later Alie´s markante heldere stem zei: zóóó boef, kom op, we gaan weer verder! sprong Robbie meteen overeind.
Want hij is er helemaal klaar voor.
Altijd, helemaal.
Robbie is helder en klaar
Voor alles
Tekst en foto: JP