Studio JP, Wijk aan Zee

Maand: november 2018

Presentatie “Poreus staal” met Benno Graas 14 dec

WIJK AAN ZEE – Naar aanleiding van zijn boek “Poreus STAAL” geeft Benno Graas vrijdag 14 december 2018 om 20:00  in het Badgastenkerkje een interactieve presentatie. Onder begeleiding van beelden, die hij tijdens zijn wereldreizen maakte, neemt hij ons mee naar de wonderlijke wereld van het toeval. Een bekend voorbeeld van toeval is dat je plotseling denkt aan iemand die je al jaren niet hebt gezien. Nog dezelfde dag kom je die persoon in levende lijve tegen. ”Hoe is het mogelijk!” roepen we dan.
Toegang: vrijwillige financiële bijdrage

Benno Graas tijdens een van zijn reizen met de motor. Wat is er met toeval aan de “hand“?

Aut(omont)eur Benno Graas beschrijft honderden wonderlijke toevalligheden die plaats vonden tijdens de vele reizen die hij samen met zijn partner maakte en in zijn dagelijkse leven met buren, vrienden, familie en collega’s.

Graas is geen psycholoog, kwantumfysicus, visionair leider of goeroe, maar een vrachtwagenmonteur die bouten in elkaar draait, apparaten met elkaar verbindt en, als dit allemaal klopt, de tandwielen laat draaien waarna het voertuig in beweging komt. Na zo’n vijftienhonderd toevalligheden te hebben verzameld, is hij gepassioneerd op zoek gegaan naar het  ontbrekende ’tandwiel’ dat over onoverbrugbare afstanden gebeurtenissen in beweging brengt. Hij neemt de lezer mee op zijn fascinerende zoektocht waaruit blijkt dat niets op zichzelf staat.

Aan de hand van wetenschap, filosofie, religie, spiritualiteit en zelfonderzoek probeert hij een antwoord te vinden op het wonderlijke fenomeen van het toeval.

Benno op zijn trouwe Enfield motor op het hoge duin in Wijk aan Zee: o, wat is het hier mooi.

Uit het boek Poreus staal:

Livingstone

Het is zaterdag wanneer we op een klein stadscampingkje in Livingstone (Gambia) ons ontbijt nuttigen. In gedachten ben ik even in de Zaanstreek alwaar ik normaliter op deze dag met mijn kolenvlet zou varen bij de Zaandijkersluis. De dag hiervoor vroeg ik me nog af of mijn maat, Luc, nog zou varen.  Naast ons komt een ander stel toeristen zitten. We wisselen  in het Engels wat reizigersinformatie uit. Maar al gauw blijken zij ook Nederlanders te zijn. Lachend over ons crackie Engels  blijkt verder, dat we niet ver van elkaar wonen: Zij in Zaandijk en wij in Wormerveer. Opeens hoor ik hem tegen haar zeggen: “Ja Annet, vandaag zou je anders bij de Zaandijkerssluis staan…”

Gevulde koek

Op mijn werk in de vrachtwagengarage is de gevulde koek automaat al anderhalve week leeg. In mijn rituele beleving dat er bij  koffie koek hoort, besluit ik – net voor koffietijd – een proefrit met een vrachtwagen te maken om bij het Shell tankstation, een paar kilometer verderop, een koek te kopen. Aansluitend in de rij voor de balie kijkt de man voor me over zijn schouder en we herkennen elkaar. Ik laat hem de gevulde koek zien. Het is de man die de koekautomaten altijd bij ons aanvult.

Diamant

Het element koolstof is een van de belangrijkste bouwstenen op aarde. Koolstof heeft daarom vele verschijningsvormen. Onder hoge druk verandert de moleculaire structuur in de briljante schoonheid van een diamant. Mensen die onder grote druk staan. vallen vaak terug tot primair koolstof  (burn -out), om van daaruit te transformeren tot diamant. Voor veel mensen opent een burn-out uiteindelijk de transformatie tot bewustwording van hun innerlijke magistrale diamant… Want verdriet en ellende kunnen de tuin van mededogen zijn, schreef Rumi. Als je je hart door alles heen open houdt kan de pijn je grootste bondgenoot worden in je zoektocht naar liefde en wijsheid.

Klankschalenconcert 9 december

WIJK AAN ZEE- Op zondag 9 december om 12 uur is er een klankschalenconcert in het Badgastenkerkje. Het concert wordt ingeleid met handpanspel. Andere instrumenten die zullen klinken zijn een oertrom die gemaakt is door Ronald Droog uit Beverwijk, rainstick, stem, gongs en natuurlijk diverse klankschalen.
Ook is er weer gelegenheid om een klankbad te ervaren: staan in een grote klankschaal die rondom in trilling wordt gebracht. Er zijn diverse soorten stoelen aanwezig. Neem zelf een matje en evt kussentje mee als je liggend wilt luisteren. Hoewel ze in vorm en grootte verschillen heeft een Oosterse klankschaal veel overeenkomst met de Hollandse kerkklok. Allebei zijn ze rond en van metaal en beiden kunnen aan het trillen worden gebracht. Allebei klinken ze bij speciale gelegenheden en ceremoniën. Een klankschalenconcert is voor deelnemers een speciale gelegenheid. Een moment van diepe ontspanning, het gebabbel in het hoofd mag verstillen. Dit geeft ruimte en rust die door deelnemers als weldadig wordt omschreven.

Inloop vanaf 11:30. De toegang is vrij, na afloop wordt een vrijwillige financiële bijdrage gevraagd voor de instandhouding van de concerten.

Baby in klankschaal ♥

Engel voor Judith

Op 11 november las Judith (16) in het Badgastenkerkje een zelfgeschreven verhaal voor, over  engelen uit de zee en een helende ontmoeting met haar oma die zij nooit echt gekend heeft. Waz3 was geroerd en verwerkte het verhaal tot een lied dat wij zongen als kadootje op Judith’s verjaardag. Bravo meid!

De Engelen uit de Zee

Heb je je ooit afgevraagd, hoe het kan dat ons prachtige Wijk aan Zee niks overkomt?
Dat er geen overstromingen zijn uit de zee. Of bosbranden in de duinen? Ik zal het je vertellen. Het begon allemaal op het strand van Wijk aan Zee. Daar stond ik dan, aan de vloedlijn. mijn ogen waren gesloten en ik luisterde naar het gezang van de golven. Ik weet nog goed hoe machtig ik me op dat moment voelde. Ik voelde me vrij, alsof ik kon ontsnappen aan alles waaraan ik ontsnappen wilde.

Plotseling voelde ik een koude rilling. Een koude rilling die me kippenvel bezorgde. Ik opende mijn ogen en zag hoe een vlaag mist die uit de zee tevoorschijn kwam, over het strand de duinen introk. Ik geloof dat ik wel tien minuten heb staan kijken naar deze magie. Ik bedacht me dat ik ooit iets gelezen had over zeemist. Over mist die uit de zee tevoorschijn kwam. Maar dit was geen mist. Ik wist het zeker. Bovendien was het niet één vlaag. Het waren meer een soort groepen mist die langs elkaar zweefden. Net als mensen.

Plotseling zag ik hoe uit een van de vlagen een vrouw tevoorschijn kwam. Om haar lijf droeg ze een lange, witte jurk. Die gemaakt leek van de mist die om haar heen zwierf. De vrouw reikte met haar hand naar de hemel en slaakte een kreet. Haar stem was zo teder en zacht, dat het leek alsof ze zong. Na deze kreet verdween ze weer. Ze verdween weer in de mist om haar heen. Ik wreef even in mijn ogen. Ik kon niet geloven wat ik daarnet had gezien.

Ik voelde een drang van binnen. Ik moest weten wat dit voor betekenis had, misschien droomde ik wel. Ik besloot de groepen mist de duinen in te volgen. Ik volgde de vlagen tot ik bij een dal aankwam. Hier zag ik hoe ze zich allemaal bij elkaar voegden en een groot geheel creeerden. Nu doken duizenden vrouwen uit de vlaag vandaan. Ze slaakten met zijn allen door elkaar heen dezelfde kreten en reikten met hun handen naar dezelfde hemel. Al deze vrouwen hadden dezelfde zachte, maar tegelijkertijd krachtige stem en samen klonken ze als een koor van engelen.

Na een poosje verspreidden de vrouwen zich door de duinen. Met open mond stond ik te kijken hoe dit in zijn werk ging. Tot ik op een gegeven ogenblik een koude hand op mijn schouder voelde. Langzaam draaide ik me om. Bang dat een van deze dames mij kwaad wilde doen. Eenmaal omgedraaid kon ik mijn ogen niet geloven. Ik voelde hoe een traan over mijn wang rolde. Voor mijn neus stond mijn oma. Mijn oma die ik eigenlijk nooit gekend heb, omdat ze is overleden toen ik nog maar een jaar oud was.

Ik heb vele verhalen over haar gehoord, en een aantal foto`s va haar gezien. Hierdoor voelde ik me toch verbonden met haar. Alsof ik haar toch een beetje kende. Ik wist precies hoe ze er uit zag. Maar nu stond ze hier. Vlak voor mijn neus. Ze gaf me een liefdevolle glimlach en veegde een traan van mijn gezicht, met haar kille hand die ik plotseling voelde gloeien. Je moet niet huilen mijn lieverd. Vertelde ze me. Ze nam me aan haar hand en nam me mee.

Ze nam me mee naar de hoogste duintop van Wijk aan Zee. Vanaf deze duintop kon ik alles zien.  Ik zag hoe de vrouwen zich nog steeds door de duinen verspreidden. Mijn oma vertelde me dat deze vrouwen engelen waren. Dat alle overleden vrouwen van Wijk aan Zee de taak als engel kregen om de zee en de duinen te beschermen. Dat ze zich verschuilen in de zee. En dat je ze soms, als je heel goed luistert, kunt horen zingen. Mijn oma vertelde me alles over de engelen. En ik hing uren aan haar lippen. Tot ze plotseling zei: het is tijd.

Ik draaide me om en zag hoe alle engelen in de vorm van mist terug de zee in trokken. Natuurlijk begreep ik dat dit het moment was, waarop ik afscheid zou moeten nemen van mijn oma, maar toen ik me terug naar haar draaide, zag ik dat ze was verdwenen. Ik begon te huilen., maar ik was tegelijkertijd dankbaar dat ik haar toch nog heb leren kennen. Een paar minuten later liep ik langs de vloedlijn terug naar huis. Ik zag hoe de laatste engelen de zee weer in doken. In mijn dorp heb ik nog vele malen dit verhaal verteld. Helaas was er niemand die me geloofde. Het maakt ook niet uit. Ik zal het toch nooit kunnen bewijzen. Maar ik weet dat ze bestaan. En als je ooit een mistvlaag door Wijk aan Zee ziet trekken, dan kan ik je vertellen dat het geen mist is. Want ik weet dat het de engelen zijn. De engelen uit de zee.

Judith

‘Spin me in’ nieuwe video Waz 3

Waz3 lanceert deze week een nieuw lied en een video; Spin me in. Het lied is  hieronder te downloaden via Bandcamp. In Spin me in bezingen Jan-Paul, Ab en Saskia de Spinselmot. De video is gemaakt in de duinen bij Wijk aan Zee. Speciale gasten zijn Auke Hofstra op gitaar en Jos Molenaar contrabas.

Ons nieuwe liedje "Spin me in". Lekker een dagje ravotten in de duinen met Jan-Paul en Ab. ☀️??? Laat jij je inspinnen? ?

Geplaatst door Saskia Dommisse op Dinsdag 20 november 2018

Handpanconcert 2 dec

Op zondag 2 december  is er om 12 uur een handpanconcert in het Badgastenkerkje met Jan-Paul van der Meij. De klank die rijk is aan boventonen maakt het aantrekkelijk om te luisteren met gesloten ogen, dat opent de mogelijkheid om, net zoals bij klankschalen, een innerlijke klankreis te maken. Het concert duurt ongeveer 40 minuten.

Een handpan of tong-drum is een vrij nieuw instrument dat bestaat uit twee op elkaar geplaatste ronde metalen schalen. De eerste handpan was de Hang, een instrument dat in het jaar 2000 werd geïntroduceerd in Bern, Zwitserland. Hang betekent hand in het dialect van Bern en wordt natuurlijk ook met de hand bespeeld. Er komen steeds meer soorten en maten handpannen, het instrument wordt steeds populairder. Toegang: vrijwillige bijdrage na het concert.

Rien Doorn Dreams within dreams 25 nov

WIJK AAN ZEE – Op zondag 25 november om 12:00 uur test Rien Doorn onze ideeën over werkelijkheid en waarneming. Het is een onderwerp waar hij  zich beroepsmatig mee bezighoudt als veiligheidstrainer van vliegpersoneel en waar hij zich ook buiten werktijd in verdiept. Tegelijk zal er in het Badgastenkerkje een tentoonstelling zijn van surrealistische tekeningen van de hand van Rien Doorn.

Rien Doorn bij het Badgastenkerkje

Ken je dat? Na goed overleg en discussie heb je  het idee dat je met elkaar op dezelfde lijn zit. En dan blijkt later dat toch niet iedereen hetzelfde heeft begrepen.

Ken je dat? De uitdrukking “dat is gezond verstand? ” In het Engels: common sense , letterlijk vertaald: gemeenschappelijke logica. En toch kan iedereen daar zo een eigen idee bij hebben.

Ken je dat?  Dat je je best doet de ander van jouw visie te overtuigen? Zeker weten dat jij het bij het rechte eind hebt? Aan het innemen  en verdedigen van standpunten wordt heel wat tijd besteed.   We doen dat vanuit onze eigen werkelijkheid.

Werkelijkheid……is het werkelijk waar?

Een verrassende lezing voor iedereen die denkt wel een redelijk heldere kijk op de realiteit  te hebben.

 

Het Dorp 11 november

WIJK AAN ZEE -De nieuwe blazersgroep ‘Het Dorp’ geeft op 11 november om 11.30 een koffieconcert in het badgastenkerkje. De muziek wordt afgewisseld met Wijk aan Zeese verhalen en gedichten die  voor worden gelezen en -gedragen door in- en uitwoners van Wijk aan Zee. Het programma duurt tot 13:00.

Het werd stil in Wijk aan Zee toen dorpsfanfare Arion een paar jaar terug stopte. Na ruim 100 jaar  was geüniformeerd getoeter en getrommel misschien een beetje uit de belangstelling geraakt. Tegelijkertijd was het ook een gemis  bij  vrolijke en serieuze gelegenheden dat zoiets er helemaal niet meer kon zijn. Ook waren er muzikanten die het samenspelen misten.  De tijden zijn veranderd; kan het misschien allemaal wat laagdrempeliger?  Geïnspireerd door het informele karakter van het koor WazManK  waarin hij zingt kwam voormalig Arion-lid Klaas van Amersfoort op het idee om een blaaskapel te starten op een zelfde spontane,  interactieve manier. De korte verhalen die tijdens het concert verteld worden gaan ook over het muzikale heden en verleden van “Het Dorp” Wijk aan Zee.

Toegang: vrijwillige bijdrage
Tip: trek warme kleding aan.

Jack en Ab

Jack de Vries (18) en Ab Winkel (59) zingen samen een lied over het schrijven van hun lied.  Het lied is de bonus track van Jack’s  komende album dat  “BLUE” gaat heten. Jack  is in maart dit jaar begonnen met muziek maken en liedjes schrijven. Eerder dit jaar nam hij bij  Studio JP al  eigen lied op, waarin hij bijna alle instrumenten zelf speelt. 
De video van het nieuwe lied is naar een idee van Jack gefilmd door Saskia Dommisse. Jack deed zelf de montage. Je kunt Jacks’ album nu al voor-bestellen via thehillswaz@gmail.com

LIED ft. Ab WinkelDe bonus track van mijn komende album "BLUE"!Je kunt het album nu al voor-bestellen via thehillswaz@gmail.comNu kun je nog even genieten van deze hilarische bonus track.

Geplaatst door Jack De Vries op Dinsdag 6 november 2018

Ik ben Jack en ik ben Ab
We werken aan een liedje stap voor stap
Het komt op de nieuwe cd te staan
We hebben geen idee waarover het moet gaan

Ik zit al vijf kwartier met mijn gitaar op mijn knie
Er komt geen woord meer uit laat staan een nieuw lied
Ik wil blues maar Ab wil pop
We moeten wat bedenken maar mijn ideeën zijn op

Wat ik ook bedenk ’t is ouwe mannen praat
Over mijn pensioen en over mijn prostaat
Wat spreekt zo’n ventje nou eigenlijk aan
Een biertje zes snaren dan wil ie wel gaan

Ik ben Jack en ik ben Ab
We werken aan een liedje stap voor stap
Het komt op de nieuwe cd te staan
We hebben geen idee waarover het moet gaan

Mijn frustratie laat me niet met rust
Zelfs mijn wandeltochtjes stellen mij niet gerust
We zitten in bespreking nummer tien
Ab zegt steeds blijf kijken maar geen lichie gezien

Morgen heb ik weer mijn oppas-dag
Blij dat ik weer op Pixie passen mag
Daarover gaan zingen is niet echt rock & roll
Maar juist van dit soort dingen schiet ik vol

Mensen om me heen zijn ziek en gaan dood
Toch zijn wij gevoelig voor een vrolijke noot
Hoewel onze levens niet hetzelfde zijn
Vinden we elkaar in het laatste refrein

Hij is Jack en hij heet Ab
We werken aan een liedje stap voor stap
Het komt op de nieuwe cd te staan
We hebben geen idee waarover het moet gaan

© 2023 Badgastenkerkje

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑