Studio JP, Wijk aan Zee

Maand: april 2019

Opening denkbeeldentuin 14 juni

WIJK AAN ZEE – Op vrijdag 14 juni om 20:30 wordt met een presentatie en aansluitend de installatie van het eerste beeld een ‘denkbeeldentuin’ geopend. De titel van het beeld is ‘Beschaving’. De presentatie in het Badgastenkerkje is in de vorm van een ‘bloemlezing waar diverse in- en omwoners van Wijk aan Zee aan bijdragen. Centraal staan het spelende kind, opvoeding, scholing, werk, corrumpering, vertwijfeling en het vinden van een nieuwe onschuld. Het in RVS en plastic uitgevoerde beeld van zo’n tweeënhalve meter hoog krijgt een plek buiten ieders directe uitzicht waar het wel vindbaar is. Het beeld wordt zonder kosten voor de gemeenschap opgeleverd.

Beeld ‘Beschaving’ geïnstalleerd

In Wijk aan Zee worden wel vaker beelden geplaatst zonder het ambtelijke comité van kunstkenners dat hier over gaat lastig te vallen, met andere woorden: zonder vergunning. Deze spontaan tot stand gebrachte kunstuitingen spelen allemaal in op de actualiteit, ze trekken bekijks, worden gesprek van de dag en komen veelal nationaal in het nieuws.

In Wijk aan Zee wordt van alles zonder vergunning gebouwd, vervaardigd en geplaatst. Zo ook deze Draak die op een dag plotseling op de dorpswei opdook.

Voorbeelden van deze kunst vanaf de bodem zijn : ‘De Vuist’ gemaakt door het beroemde gezelschap Mutoid Waste Company op het Paasduin, het schilderij ‘Pilaarheilige Simeon’ van Jan van der Schoor bij hotel Sonnevanck die later verscheen als beeld van Sjanneke van Herpen bij een strandpaviljoen en sinds een tijdje staat de heilige inclusief waarschuwende vinger ook als muurschildering op het huis Manevanck in de Relweg naast de plaatselijke pizzeria.

Pilaarheilige Simeon links als schilderij van Jan van der Schoor en rechts als muurschildering van A van den Outenaar op het huis Manevanck in de Relweg naast de plaatselijke pizzeria.

Historie van illegale kunstuitingen

Wie even tijd neemt om er acht op te slaan zal zien dat in Wijk aan Zee het nodige buiten de wet wordt gebouwd, geproduceerd en geïnstalleerd. Zo ook de levensgrote Draak, die plotseling opdook in de dorpsweide toen deze onder water kwam te staan ten gevolge van anders bedoeld graafwerk. Zo verscheen op een dag zomaar de “Arc de Triomphe” van strandafval bij hotel Sonnevanck. En de complete beeldentuin Een zee van staal, die zonder gebruikelijke procedures in zeer korte tijd gerealiseerd werd en die tijdens de opening desondanks, mede daardoor, of juist daarom majesteitelijk werd goedgekeurd.

Illegale straatkunst n.a.v. grafietregens, Wijk aan Zee 2019

Vorig jaar werd in de duinen langs de Zwaanstraat dicht bij het strand illegaal een beeld geplaatst dat een afgeleide is van de hierboven genoemde “Vuist”. In het voorjaar van 2019 verscheen er rond Wijk aan Zee spontaan graffiti of in lokale spelling: ‘grafieti’. Spelende kinderen met een schepje en een gasmasker in de stijl van Banksy. Of de ‘ontvoering’ op het chesstournament van alle witte dames die alle schaakspellen incompleet maakten legaal was of niet mag je zelf bedenken. In het Gaasterbos legden vrijwilligers de afgelopen jaren een wandelpaden netwerk aan dat ruimhartig wordt gedoogd en waar op de illegale paden nu diverse officiële wandelroutes zijn uitgezet.

Zonder vergunning werken is verbindende factor

Links: fragment van schilderij de pilaarheilige, rechts: de pilaarheilige als schildering op een gevel

Het ontbreken van een goedkeuring ‘van bovenaf’ lijkt hier niet in het minst een belemmering voor het doen wat men wil doen.“ Als het niet kan zoals het moet dan moet het zoals het kan” sprak een voormalig eerste burger van Beverwijk in het openbaar doelend op de bouw van een nieuw strandpaviljoen. Het organiseren/faciliteren en gedogen van
illegaal bouwen ,illegaal uitstoten en illegaal uitbeelden maken in de IJmond het buiten de wet handelen tot een mainstream werkwijze. En omdat het in de diverse kringen en geledingen gebeurt, paradoxaal genoeg ook tot een verbindende factor.

Hoe ontwikkelt zich een mensenkind? Het is een tekst van Herman Hesse geweest die beschrijft hoe een mens tenminste drie fasen kan doorlopen. Hij stelt duidelijk dat hij deze fasen niet zelf uitgevonden heeft, maar dat hij ze in de meest verschillende culturen en vormen tegengekomen is.

‘De weg van de menswording begint met de onschuld (paradijs, kindertijd, voorfase zonder verantwoordelijkheid) Daarvandaan voert hij tot de schuld, tot het weten van goed en kwaad, tot de eisen van de cultuur, de moraal, de religies, van de idealen der mensheid. Voor ieder die deze trap met ernst en als apart individu doorleeft, eindigt hij ontegenzeglijk met vertwijfeling, namelijk met het inzicht dat er geen verwerkelijking van de deugd, geen volledige gehoorzaamheid, geen voldoende dienst mogelijk is, dat gerechtigheid onbereikbaar is , goedzijn onvervulbaar is. Deze vertwijfeling leidt of naar de ondergang ofwel naar een derde rijk van de geest, waarin wij een toestand beleven die boven moraal en wet uitgaat, en doordringen tot de ervaring van genade en verlossing.


Dit is op z’n Europees en bijna christelijk uitgedrukt. Het Indische brahmanisme heeft andere categoriën, die echter op geheel gelijke wijze geïnterpreteerd kunnen worden…
Om het nog eens te schetsen: de weg leidt van de onschuld naar de schuld, van de schuld naar de vertwijfeling , van de vertwijfeling of naar de ondergang, of naar de verlossing.

Tot zover kan ik de fasen van een menswording, van een ontwikkelingsgeschiedenis van de ziel kennen. Ik ken ze uit mijn eigen ervaren en ik ken ze uit de getuigenissen van vele andere zielen.

Steeds, in alle tijden van de geschiedenis en in alle religies en levensvormen, zijn dezelfde typerende belevenissen in dezelfde rangorde van trappen: verlies van de onschuld, trachten naar gerechtigheid onder de wet, daaruit volgende vertwijfeling door de vergeefse worsteling om door werken of door inzicht de schuld te boven te komen en eindelijk het opduiken uit de hel in een veranderde wereld en in een nieuwe wijze van onschuld. Honderdmaal heeft de mensheid in grootse zinnebeelden deze ontwikkelingsgang voor zich uitgebeeld: voor ons is het meest bekende beeld de weg van Adam in het paradijs tot aan de verloste christen’ ( Hesse, Tussen Oost en West, 61-64)

Deze drieslag van het menselijk bestaan zien we exemplarisch verbeeld in vele mythen en sprookjes. Daarin hebben vele culturen in eenzelfde type symbolen de gang van hun leven uitgebeeld. Het is eeuwenoud droommateriaal, ontleend aan één van onze basisfuncties. Dromen vertolken de diepste roerselen van de ziel en houden de dromer een spiegel voor ogen. Veel sprookjes geven antwoord op de vraag: hoe kom ik als mens tot mijn bestemming?

Sprookjes zijn toneelspelen in drie bedrijven, met als titel menswording. Ze beginnen meestal met een sfeer die als paradijselijk gekenmerkt kan worden. Er wordt een onschuldig geluk beschreven. Maar dat geluk wordt dan wreed verstoord en de onschuld gaat verloren. Soms sturen ouders hun kinderen bewust op een dwaalspoor, anderen verlaten zelf het paradijselijke pad en komen de wolf of de heks tegen.

We zitten dan midden in de tweede fase. Er gebeuren dan soms vreselijke dingen (gevechten op leven en dood, verbanningen, opgesloten worden, voorgoed inslapen, opgeslokt worden, enzovoort) maar op het hoogtepunt van de duisternis doet dan de derde fase haar intrede. De hoofdpersoon wordt verlost, ontmoet de wijze grootmoeder of moeder de geit of viert bruiloft. Er zijn hierop allerlei variaties mogelijk. Het sprookje beschrijft een rijpingsproces.

Een sprookje beschrijft in drie fasen van menswording drie vormen van bewustzijn: die van intuïtie, verstand en wijsheid. De mens gaat op zoek naar wijsheid, gesymboliseerd in de grootmoeder, maar aangekomen in het bos, gaat hij allerlei bloemen plukken en raakt verdwaald, zo verdwaald dat hij meent in de wolf de wijsheid te zien, doordat die zich voordoet als grootmoeder.

In het opgeslokt en opnieuw geboren worden, komen we het eeuwenoude symbool van sterven en verrijzen op het spoor. En welke voorzorgen men ook neemt (tegen Roodkapje wordt gezegd niet van de weg af te dwalen, Eva en Adam worden gewaarschuwd niet van de vrucht te eten, bij Doornroosje worden alle spinnewielen vernietigd) toch werk het levenslot zo, dát men van de appel eet, de wolf ontmoet, de bemeelde poot van de wolf voor de pot van de eigen moeder aanziet, de verboden deur opent enzovoort. In de ongeschonden eenheid van het bestaan van de held en de heldin ontstaat plotseling een scheur.

Ze stellen zich de duivelse vraag, eigenlijk de meest typisch menselijke vraag: waarom zouden we niet eten van de boom van kennis? Wie daarvan de vruchten eet, voelt zich echter plotseling vervreemd van de boom des levens, men raakt in ballingschap en gaat een tocht vol ontberingen tegemoet, op weg naar verlossing.

https://www.j-p.nl/2007/01/beschaving-wordt-bereikt-door-het-geweld-van-de-mens-tegen-zichzelf/

Installatie beeld ‘Beschaving’

WaZ3 live bij Countdown Café

In de uitzending van zondag 26 mei is WaZ3 live te horen in het radioprogramma Countdown cafe gepresenteerd door Kees Baars op RTVNH. Het hele programma is te beluisteren via: https://www.nhradio.nl/programma/countdown-cafe/Hieronder is de videoregistratie te zien die RTVNH maakte bij Countdown van het lied Wilde Marjolijn van de cd Onbewaakt moment die 30 juni verschijnt.
Mixage van het concertje: Sjoerd van den Broek.

WaZ3 – 'Wilde Marjolein'' LIVE @ Countdown Café

WaZ3 – de naam geeft het al aan – komt uit Wijk aan Zee en maakt mooie Nederlandstalige liedjes. In Countdown Café hoor je onder meer 'Wilde Marjolein'.Kees Baars presenteert iedere zondag van 19-21 uur het legendarische programma Countdown Café op NH Radio. De opnames zijn op dinsdagavond in Q-Factory Amsterdam. Filmed by NH Media.

Geplaatst door Countdown Café op Zondag 26 mei 2019

Pas op! Spelende kinderen 2 juni

Op zondag 2 juni om 12 uur, zijn er (muziek-)spelende kinderen in het Badgastenkerkje. Dan delen Maks (10, gitaar) ,Tom (10, piano), Flint (13, gitaar) en Noël (13, gitaar) graag hun enthousiasme voor de muziek met u.
Toegang vrij. Na het concert vrijwillige bijdrage ter bestrijding van de kosten welkom. Inloop vanaf 11.30

Tom

Tom had al vroeg belangstelling voor muziek. Als klein broekie probeerde hij al te spelen op het harmonium (traporgel) van zijn oma. Hij zat dan bij haar op schoot terwijl oma trapte op de luchtpedalen! Inmiddels heeft Tom langere benen en kan hij zelf de pedalen van de piano bedienen. Hij heeft na eerst de basiscursus muziek gedaan te hebben nu zo’n 2 jaar les bij Myrtle Treurniet in het Centrum voor de Kunsten in Beverwijk. Tom speelt pop, klassiek en hij maakt nu al zijn eigen composities!

Maks

Maks’ inspiratiebronnen zijn Yorick van Norden, Paul Mc Cartney, Queen en steeds meer nieuwe favorieten. Hij heeft nu een jaar of 3 les bij Peter Bouman in Haarlem. Maks was eigenlijk niet zo’n liefhebber van oefenen, een grote stimulans om te studeren is omdat hij heel graag optreedt en dan wil je toch wat kunnen laten horen! Maks heeft met zijn optredens op straat zelf een eigen podium en publiek gecreëerd. En zo is hij waarschijnlijk de meest gefilmde artiest in Wijk aan Zee!

Noël en Flint

Noël en Flint zullen op 2 juni de meeste nummers samen spelen. Ze kennen elkaar van school. Flint heeft een moeder die piano speelt en zijn vader zingt in een band. Toen hij een jaar of 4 terug in de klas ook nog zijn meester Guido de Koning gitaar hoorde spelen viel het kwartje! Net als Maks hierboven heeft Flint les bij Peter Bouman in Haarlem.

Noël bestudeert filmpjes op YouTube van originele artiesten en van covers om er achter te komen hoe hij een nummer kan spelen. Laconiek zegt hij: ‘Dat spaart tijd”. Hij kreeg zijn eerste gitaar eind 2016. Noël speelt naast gitaar ook piano en drums.

Noël en Flint hebben al vaker samen opgetreden: tijdens koningsdag, in de dorpskerk van Wijk aan Zee, op school en op een feestje van beeldhouwster Sjanneke van Herpen. De twee hebben heel wat nummers van de top 2000 in hun vingers, van Deep Purple, Beatles, Eagles tot Don Mc Lean.

Studio Cantilena 26 mei

WIJK AAN ZEE – Op zondag 26 mei om 12 uur concerteert ‘Studio Cantilena’ (dwarsfluit, piano, zang) in het Badgastenkerkje. Het trio musiceert vanaf 1991, altijd akoestisch, in huiskamers, verzorgingscentra, bij feesten, uitvaarten, in kerken en theatertjes. Net zo divers als de gelegenheden waar Studio Cantilena speelt is hun repertoire: romantische opera-aria’s, moderne musical, klassieke liederen, popsongs en filmmuziek.

Studio Cantilena

De combinatie dwarsfluit- piano is hun handelsmerk. En de dwarsfluit krijgt ook de gelegenheid zich solistisch te laten horen met begeleiding van de piano in bv. sonates van Hummel, Poulenc en Martinu, en muziek van Popp, Fauré, Chaminade e.a.

Adriaan Kok is de lichte bariton, geschoolde amateur, maar zeer ervaren en door de wol geverfd. Zijn gevoelige stem bracht hem regelmatig in de finale van het Ouderen Song Festival.

Frank Bakker studeerde dwarsfluit in Alkmaar en behaalde aan het conservatorium van Amsterdam het diploma Uitvoerend Musicus. Sindsdien doceert hij de vaardigheden op zijn instrument door heel Noord-Holland en speelt hij in diverse ensembles.

Ton van Steen studeerde Nederlands, was leraar op een middelbare school (mensen uit Beverwijk zullen hem misschien herkennen), regisseerde 20 jaar amateurtoneel en studeerde daarnaast privé piano op conservatoriumniveau. Hij leidde een tijd lang het Noord- Hollands Opera- , Operette- en Musicalkoor NOOM. Bij de concerten van Studio Cantilena neemt hij de presentatie en toelichting voor zijn rekening.

Toegang vrij.
Na het concert vrijwillige bijdrage welkom voor de instandhouding van het Badgastenkerkje.
Inloop vanaf 11.30

Nieuwe opname zeelied Auke Hofstra

WIJK AAN ZEE- Waz3 presenteert lied en video: De Zee. De muziek werd live opgenomen tijdens een concert van Donna Musica in het Badgastenkerkje. De meeste foto’s in de video zijn van fotograaf Rob Glas. Het lied komt uit de pen van Auke Hofstra, muzikant en gitaardocent in Castricum.

Tekst en muziek: Auke Hofstra
Arrangement: Hendrik-Jan Bosma
Zang: JP van der Meij, Ab Winkel, Saskia Dommisse
Viool: Sandra Kox
Cello: Evelien Dubbeldam
Piano: Hendrik-Jan Bosma
Gitaar: Ab Winkel

Video: Zee-fotografie: Rob Glas https://www.facebook.com/DeZeeEgmond/ Foto’s van schilderijen van zeeschilders Cees Keeman en Jopie Mellema https://jopiemellema.wordpress.com/
Aanvullende beelden en samenstelling: JP van der Meij
Geluidsopname en productie: Waz3 @ Badgastenkerkje https://www.j-p.nl

Donna Musica met nieuwe voorstelling in Badgastenkerkje 10 sept 2023

Handpan concert 10 mei

WIJK AAN ZEE – Op vrijdag 10 mei om 20:30 is er in het Badgastenkerkje een meditatief concert met Jan-Paul. Het kalmerende karakter en de kleurrijke klank maken het luisteren naar de handpan een aangename, ontspannende aangelegenheid. Op adem komen, proeven, dromen, thuiskomen. Na een concert beschrijven deelnemers vaak dat zij even ‘ergens anders’ waren, op een plek waar het heerlijk stil is en ruim. Waar je tegelijk kalm bent en alert van wat er met je gebeurt en waar je verbinding ervaart. Je hebt geen bijzonder talent nodig om te kunnen genieten van een klankreis of muziekmeditatie. Je hoeft niets bijzonders te doen dan even je telefoon uitzetten, stil te zijn en te luisteren. Het concert duurt ongeveer 40 minuten.

Inloop vanaf 20:00. De toegang is vrij. Na afloop kun je zelf bepalen of je financieel wilt bijdragen aan de instandhouding van muziek en kerkje.

“Bij slechts een klein deel van wat wij doen speelt ons bewustzijn een rol” zegt Hoogleraar psychologie Ap Dijksterhuis in zijn boek ‘Het slimme onbewuste’.  Aan de hand van vele onderzoeken en praktijkvoorbeelden laat Dijksterhuis zien dat het onbewuste veel groter is en veel meer (tegelijk) doet dan het bewuste.  Het bewuste verstand is het werkgeheugen, terwijl talloze onbewuste processen lopen op de harde schijf. Op de voorkant van Dijksterhuis’ boek prijkt veelzeggend een ijsberg.

Het kan veel rust geven om te ervaren dat het gedeelte onder de oppervlakte ons draagt en verbindt.

Artikelen op deze website over handpan- en klankschaalmeditatie
Mediteren met klankschalen

Klankschalen, bewust zijn en onbewust zijn

Klankschalen, het denken en de werkelijkheid

Wat is meditatie?

Don Rosenbaum 28 april

WIJK AAN ZEE – Op zondag 28 april 2019 om 12:00 uur speelde
componist/zanger/gitarist Don Rosenbaum in het Badgastenkerkje. Een paar weken voor zijn optreden kwam Don naar Wijk aan Zee om kennis te maken, het Badgastenkerkje te bekijken en te spreken met Ab Winkel.

Inloop vanaf 11.30. Toegang vrij, na afloop vrijwillige bijdrage welkom voor instandhouding van muziek en kerkje.

Don Rosenbaum. Inderdaad, hij is de man van de hitsong ‘ Swimming into Deep Water‘. Maar Don is nog veel meer de kritische muzikant die tot op de dag van vandaag nieuw en prachtig werk aflevert zoals het album Nighttime (2019 Nash Music) En die sporadisch nog optreedt. Donald Rosenbaum komt 28 april naar de Badgastenkerk in Wijk een Zee om een greep uit zijn imposante loopbaan te doen. Hij stond me eind maart een interview toe.

Don Rosenbaum blijft tegen wil en dank voor velen verbonden aan zijn hit “Swimming into Deep water”, (zeven jaar achtereen in de Top 2000 aller tijden.) Wellicht het beste en zeker het succesvolste resultaat van zijn samenwerking met Boudewijn de Groot die zijn debuutelpee produceerde. De plaat ademde country:

Don: ,Maar country is in Amerika iets heel anders dan in Nederland. In Amerika kunnen teksten ook over maatschappelijke problemen als raciale tegenstellingen gaan. In Nederland is het vooral muziek waarop je kunt line-dansen. En dat spreekt me nou totaal niet aan. Hoewel er in Nederland ook heel goede country wordt gemaakt, is het totaalbeeld een zwakke afspiegeling als je het vergelijkt met de situatie in Amerika.”

Inmiddels maakt Rosenbaum muziek die alle kanten op kan gaan. Je hoort invloeden van folk, klassiek, pop, wereldmuziek en toch ook country. Ook in de taalkeuze is Rosenbaum niet rechtlijnig.

,,Tussen het Engels door schrijf ik ook Nederlandse teksten en inmiddels werk ik ook aan Franstalige liederen. Eén van de Franstalige liederen heb ik gemaakt naar aanleiding van recente rellen, waarbij veel dingen zijn vernield op bijvoorbeeld de Champs Elysees. Het inspireerde me om een lied te schrijven over Parijs in de jaren twintig van de vorige eeuw, die daar bekend staan als de Dwaze Jaren. Overigens heb ik een aantal van mijn Nederlandstalige teksten ook vertaald naar het Engels omdat de onderwerpen me bleven bezighouden.”

Rosenbaum componeert recent ook klassiek: ,,Op YouTube staatSic Transit Gloria Mundi.

Voor mijn gevoel gaat het steeds minder goed met de wereld. Het is mijn muzikale reactie daarop.“

Don Rosenbaum in het Badgastenkerkje

Wie de muziek van Don Rosenbaum beluistert kan concluderen dat de zelfgeschreven teksten die hij zingt veel zeggen over hoe hij zich als mens verhoudt tot zijn omgeving. De onderwerpen komen uit zijn persoonlijke belangstellingssfeer en hij becommentarieert wat er om hem heen gebeurt.

,,Dat komt omdat een aantal dingen me erg bezighouden. Milieu, de kolonisatie of althans de poging daartoe van de maan en Mars, het geld dat daarin wordt gestoken en ook het feit dat men dat doet terwijl er op aarde nog zoveel te verbeteren is. Oorlogen houden me bezig omdat ze een negatieve uitwerking hebben op de mens en op het gevoel dat we hebben. Maar ik schreef ook talloze romantische liedjes, verhaaltjes over liefde. In het begin van mijn loopbaan waren het vooral country-achtige invloeden maar ik heb een brede interesse en dat klinkt door in tekst en muziekstijl.” 

Hoewel Don Rosenbaum talloze liedjes schreef en op geluidsdragers zette ziet hij zich niet louter als muzikant:

,,Ik heb altijd gewerkt naast het muziek maken. Het is niet meer dan een hobby geweest, maar wel één die ik met passie beoefen.”

Rosenbaum werkte vooral als slavist, in welke hoedanigheid hij bijvoorbeeld boeken vanuit het Russisch in het Nederlands vertaalde. Toen Don nog Donnie was leerde hij de beginselen van muziek:

,,Ik had een oudere broer die gitaar speelde en in schoolbandjes speelde. Dat leek mij ook leuk dus ik vroeg hem mij gitaar te leren spelen. Dus ik speelde ook in allerlei bandjes op school, met vriendjes en we kwamen overal in Nederland terecht. Met één van die jongens vormde ik een duo toen ik 16 of 17 was. Met die vriend ben ik toen we 17 of 18 waren naar Engeland gegaan want het lukte ons niet om in Nederland een platencontract te krijgen. We deden audities bij de bekende maatschappijen maar dat leverde niets op.“

Engeland moest voor Rosenbaum en zijn collega-muzikant het beloofde land worden. Het leverde een merkwaardig avontuur op:

,,We mochten auditeren bij Liberty Records en daar werkte als producer Mike Batt. Die zul je wel zult kennen van zijn wereldhit Lady of the dawn”.

,,Mike Batt vond ons erg goed. We mochten een plaatje opnemen en dat werd gepromoot. Toen wij wilden gaan optreden hadden we een probleem want we hadden geen werkvergunning. Dus konden we van Swinging Londen waar toen alles gebeurde weer terug naar Nederland.”

Na deze domper zat Don niet lang bij de pakken neer:

,,Het duo viel uiteen en ik probeerde weer audities te doen. Ik werd toen uitgenodigd door Boudewijn de Groot. Hij zag wat in mijn liedjes en toen is het gaan rollen.”

Na het succes van een single en de totstandkoming van een LP valt Rosenbaum in interviews op door een pure motivatie:

,,Ik wilde liedjes schrijven, deze opnemen zoals ik dat wil en dat laten horen aan mensen en niet per se om voortdurend kris kras het land door om te toeren en om muziek te maken om daar rijk van te worden. Die behoefte om aan de weg te timmeren heb ik nooit gehad. Ik wilde altijd vrijheid, zonder gemanipuleerd te worden of dat mensen aan je trekken.”

Het werd al snel duidelijk dat Don Rosenbaum in de studio bij Boudewijn de Groot een andere kijk had op zijn liedjes dan zijn producer:

,,Zoals ik een liedje wilde arrangeren mocht vaak niet. Daar waren professionele arrangeurs voor, zoals Dick Bakker en Bert Paige. Die overigens heel goed waren hoor, maar hun resultaat was niet altijd wat ik met zo’n liedje wilde. Zodra je onder contract staat bij een maatschappij komt er van tijd tot tijd een mannetje om te horen of het wel gaat zoals zij denken dat het moet. En dat is niet altijd prettig. Zoals ik nu kan publiceren, op YouTube bijvoorbeeld, geeft me veel meer vrijheid.”

Het is voorstelbaar dat Dons oude liedjes op zijn nieuwe cd hadden gestaan en andersom. In zekere zin is de muziek van hem tijdloos en staat los van trends:

,,Ja dat klopt wel. Ik voel me vrij om te doen wat ik wil. Dat is het grote voordeel van het los staan van platenmaatschappijen.”

Toch heeft Don zijstraatjes gemaakt die opvallend zijn. De opvallendste was met Henk en de Stainless Steel Band. Hij produceerde de  hit Wij Willen WW.

In Wijk aan Zee speelt Rosenbaum akoestisch, iets wat niet vaak gebeurt.

,,Normaal heb ik mijn gitaar en een versterker mee. Helemaal akoestisch spelen ben ik niet gewend. Maar waarom niet? Dat zal me wel lukken.”

AB WINKEL


Piano- en handpanconcert 26 april

WIJK AAN ZEE – Op vrijdag 26 april om 20:30 is er in het Badgastenkerkje een meditatief piano- en handpanconcert met Jan-Paul Er wordt geopend met  geklingel van diverse soorten chimes, dat overvloeit in pianomuziek en vervolgens in handpan-spel. Het concert duurt ongeveer 40 minuten.
Inloop vanaf 20:00. Toegang vrij, na afloop is een vrijwillige bijdrage welkom voor instandhouding van e muziek en locatie.

Een handpan is een rond, metalen instrument dat met de hand of met vilten mallets bespeeld wordt en rijk is aan boventonen. 
Je hebt geen speciaal talent nodig om te kunnen genieten van een meditatie-concert. Je hoeft niets bijzonders te doen dan bereid zijn om even je telefoon uit te zetten, te luisteren en stil te zijn. Deelnemers beschrijven na een concert vaak dat iets wat vast zat is losgetrild. Dat kan bijvoorbeeld een gedachte zijn, een gevoel of een inzicht. Er kan ook specifiek lichamelijk iets loskomen. De rust en de ruimte die je tijdens het concert mag ervaren kun je na de sessie met je meenemen. 

De handpan die vrijdag in het badgastenkerkje zal klinken

Mediteren is ‘in.’ Bijna iedereen heeft er wel een idee over, maar wat is het nu eigenlijk mediteren? Is mediteren zweverig? Zoals met een vliegtuig de lucht in gaan? Nee, meditatie-oefeningen laten je niet wegzweven naar verre exotische oorden, ze sluiten juist aan op basisfuncties zoals onze ademhaling, het ruiken en het gehoor. Meditatie-oefeningen maken je opmerkzaam voor de realiteit: het heden en dat wat er zich nu aandient. 

Na enkele minuten ontspannen zitten luisteren, komt er ook info uit het binnenste van je lichaam (proprioceptie). Je voelt dan bijvoorbeeld hoe je zit. Je kunt dan zonder te kijken daar een mentale foto van maken. Meestal worden we onszelf gewaar wanneer we pijn, ongemak of emoties hebben. Je neemt jezelf nu waar in een ontspannen toestand. Die stilaan verandert in een je bewust zijn van jouw aanwezigheid. De info die nu naar je toe kan komen is meer persoonlijk. Het kan je dan duidelijk worden wat belangrijk is voor jezelf of zien wat voor jou de juiste manier is omeen bepaalde kwestie aan te pakken.

Er ontstaat een vorm van stilte een thuiskomen bij jezelf.
Tegelijk is er de info uit alle zintuigen, je bent heel alert. Je neemt de omgeving en de anderen gemakkelijk waar, zonder jezelf te verliezen. Vanuit deze mildheid en neutraliteit kunnen inzichten naar boven komen of nieuwe ideeën die je nog nooit had opgemerkt.

Aristoteles maakte een conceptueel onderscheid tussen natura naturans (naturende natuur, “God”) en natura naturata (genatuurde natuur, alles wat bestaat). Er zijn, beweerde Spinoza, niet twee naturen waarvan er één zijn eigen oorzaak is en de ander een reeks gevolgen daarvan, maar er is slechts één natuur, die zijn eigen oorzaak is.

Dit is de keus: vertrouw je het, of vertrouw je het niet? Als je ‘het’ vertrouwt zou je teleurgesteld kunnen worden. En ‘het’ is jijzelf, je eigen natuur en alle natuur om je heen. Je zult je best een keer kunnen vergissen maar als je het totaal niet vertrouwt dan beknel je jezelf. Je bouwt jezelf in, met reglementen, voorschriften, wetten en politie en controleurs, boa’s en handhavers. En wie houdt de bewakers in de gaten en wie controleert big brother om te voorkomen dat die iets doms zal doen?

Om te kunnen leven moet ik vertrouwen hebben. Moet ik mezelf toevertrouwen aan het totaal onbekende. Ik moet mezelf toevertrouwen aan een natuur die geen baas heeft. Want een baas is een systeem van wantrouwen.

Vervalsing en echtheid in kunst en natuur

Een dier kan alleen maar echt zijn. Er bestaat voor een dier geen alternatief. Een dier kan alleen maar zichzelf zijn. Hij kan niet onecht zijn omdat hij zich van die mogelijkheid niet bewust is. De mens is zich van die mogelijkheid bewust. En alleen de mens kan onecht zijn. Dat is groei! Dat is evolutie!

De mens kan onecht zijn en daarom kan hij echt zijn. De mens kan kiezen. Dieren kunnen alleen maar echt zijn. Dat is hun slavernij, niet hun vrijheid. Als je echt bent is dat een verworvenheid want je kunt altijd onecht zijn. De mogelijkheid ligt open maar je hebt er niet voor gekozen. Je koos de andere kant; je deed een bewuste keuze. Het gevolg is dan natuurlijk wel dat de mens altijd in moeilijkheden zit.

Kiezen is altijd moeilijk en de geest kiest altijd voor de makkelijkste weg. De geest kiest altijd de weg van de minste weerstand. Liegen is makkelijk; onecht zijn is makkelijk. Liefdevol lijken is makkelijk; liefdevol zijn is heel moeilijk. De schijn ophouden is makkelijk; jezelf zijn is moeilijk. Met het ontstaan van de mens deed de vrijheid z’n intrede. Dieren zijn maar slaven. Met het ontstaan van de mensen was er vrijheid, keuze en vervolgens rezen moeilijkheden en angsten. Met de komst van de mens deed ook het onwaarachtige, het onechte zijn intrede. Je kunt bedriegen. Je kunt vervalsen.

Tot op zeker hoogte is dat een noodzakelijk kwaad. De mens kan niet net zo eenvoudig en zuiver zijn als een dier, hij kan wel eenvoudiger en zuiverder en onzuiverder, gecompliceerder zijn. Hij kan ook onschuldiger zijn dan een dier. Maar niet net zo eenvoudig, zuiver en onschuldig. Die onschuld is namelijk onbewust en de mens is bewust geworden. Hij kan nu twee dingen doen: hij kan z’n maskers, z’n onechtheid in stand houden en een gespleten wezen blijven dat voortdurend met zichzelf overhoop ligt of hij kan zich bewust worden van het hele verschijnsel dat zich voltrok en voltrekt en besluiten een einde te maken aan die onechtheid door alles wat onecht is op te geven. Hij heeft de keuze om alles wat hij door onecht te zijn heeft verkregen op te geven. Dan wordt hij weer oorspronkelijk. Dat is dan een kwalitatief andere authenticiteit als de authenticiteit van een dier.

De mens kan beslissen authentiek te zijn, Niemand dwingt hem daartoe. Integendeel, alles dwingt hem ertoe onecht te zijn. De maatschappij, de beschaving, alles om hem heen dringt hem onechtheid op. Jij ‘beslist’ authentiek te zijn. Die beslissing geeft je een zelf en die beslissing geeft je een vrijheid die niet is weggelegd voor dieren en onechte mensen. Vergeet niet dat je er altijd toe gedwongen wordt om te liegen, te bedriegen, oneerlijk te zijn. Dat is niet jouw keuze, het is geen echte keuze. Waarom lieg je ? Om de gevolgen, om de maatschappij; als je de waarheid spreekt zal je eronder lijden. Je liegt om lijden te omzeilen.

Puur water en natuur

Infopanelen bij het vers gemaaide en aangeharkte natuurgebied en infopanelen bij het weggezaagde bos. Een boswachter-excursie op een met schoon zand afgedekte, met zeldzame orchideetjes bezaaide, vergunningsloze berg toxisch afval. Persberichten, nieuwsbrieven, voorlichtingsavonden; alle officiële instanties en bedrijven in onze omgeving die zich bezig houden met het ‘beheren’ en het ‘belasten’ van ‘natuur’ zijn er druk mee om dingen uit te leggen.

De samenwerking natuurbeheerder en industrie brengt nieuwe normen voor ‘Puur Water en Natuur’: boswachter-excursie op een met schoon zand afgedekte,
met zeldzame orchideetjes bezaaide, vergunningsloze, volgens recente berichten niet zo lekdichte berg toxisch afval aan de Reyndersweg bij Wijk aan Zee.

Beheren wat je niet kunt begrijpen. Kind van de natuur begint met een boswachter die zegt dat de natuur zo complex in elkaar zit dat die niet te doorgronden is. De menselijke natuur zit in een kronkel om aan zichzelf te ontsnappen en tegelijkertijd zichzelf te vinden. Het Chinese woord voor natuur betekent: dat wat van zichzelf is zoals het is. Zonder baas, zonder sturende beheerder. Alles gebeurt spontaan, niet bedacht. Veel Chinezen gaan er vanuit dat alles in ons en in de wereld vanzelf gebeurt. Ook onze wil ontstaat vanzelf, ook moeite (willen) doen ontstaat vanzelf. De natuur maakt geen fouten. Er zit geen vergissing in het ‘ontwerp’ van een wolk, in de beweging van een golf of in de vorm van een duin.

Milieuproblemen zijn het gevolg van deze abusievelijke mind-set

Met onze gedachten gevangen in cijfers en concepten zijn we in toenemende mate onbewust van de natuur en onze totale afhankelijkheid van lucht, water, planten, dieren, insecten en bacteriën. We hallucineren ons het besef dat de zogenaamde ‘externe wereld’ een verzameling is van objecten die losstaat van onszelf. Waar we op stuiten, waar wij in binnentreden in plaats van dat wij er uit voortkomen. Milieuproblemen zijn het gevolg van deze abusievelijke mind-set. Omdat bedrijven en personen zich gewoonlijk niet in gelijke mate verbonden voelen met het milieu, met de omgeving, met anderen handelen zij vanuit dit beperkte, dissociatieve inzicht.

(Ook) in Kennemerland zijn er actiegroepen actief, die natuur proberen te beschermen, niet tegen projectontwikkelaars maar tegen de natuurbeheerder. En officieel erkende klimaat- en milieu-belastende bedrijven werpen zich op als duurzame begunstiger en hoeder van natuur. Zij trachten immers de bomen die ze kappen te compenseren, hetgeen niet wordt gedaan bij het vanuit natuurbeheer kappen van bos.

Je kunt gebeurtenissen als deze en die bij Oostvaardersplassen waarnemen zonder erover te oordelen. Met mededogen. Zonder schreeuwerige opinies en automatische reactiepatronen. Zonder meteen te reageren of antwoord te geven. De grote onduidelijkheid aanschouwen over het antwoord op de vraag of we de natuur nu aan het verdrukken zijn of aan het redden.

Op 14 april wordt in het Badgastenkerkje gezocht naar de verloren schat: ons contact, ons eenzijn met de natuur.

Frans Koster en Ab Winkel, scene uit Kind van de natuur

Met aandacht kijken naar je ‘binnen-stad’

De journalist verzamelt digitaal bewijsmateriaal kijkend door een telelens naar de fabriek. Zoals de fabriek steeds meer data verzamelt over haar interne industriële processen. Zoals de duinbeheerder steeds meer gegevens verzamelt over processen binnen het haar toevertrouwde gebied. Zou het kunnen dat hoe nauwkeuriger we onderzoeken, scannen en loeren, hoe meer camera’s en technologische surveillance we ophangen in onze binnen-stad, des te dieper we kijken… in onszelf?

Eigenlijk net zoals bij een meditatieve bodyscan, waarbij je je met milde niet-oordelende aandacht opmerkzaam maakt voor sensaties die zich hier en nu in je lichaam aandienen en je je opmerkzaamheid vergroot voor de ongemodificeerde, ongedwongen, oorspronkelijke natuur wiens bestaan we bijna vergeten waren. Want moeite doen om iets in harmonie met de natuur te doen betekent dat je je inspant om iets te doen dat in overeenstemming is met jezelf.

Wie het idee van ‘de vooruitgang’ observeert kan ‘de wet van omgekeerde inspanning’ bijna niet ontgaan. Eenzijdige ‘result driven’ activiteiten waarmee gestreefd wordt om dit, dat of die ‘beter’ te maken, waarmee geprobeerd wordt de natuur ’te slim af’ te zijn, ‘beter’ te maken. Deze inspanningen helpen meestal tot op zekere hoogte. En deze ‘oplossingen’ brengen ook dingen voort die wij diagnosticeren als bijwerkingen, neveneffecten, bijkomende schade. Zoals
oorlogstrauma, lucht- en watervervuiling, afname van bio-diversiteit, uitputting van de bodem, afname voedingswaarde en de epidemie van welvaartsziekten als depressie, obesitas, burn-out, diabetes..

Passage uit het boek Ontsnapping van de natuur van wetenschappers Oudman en Piersma: De belangstelling voor de simpel te meten optimale (economische) winst is groter dan de belangstelling voor de veel complexere en omvangrijkere ecologische efficiëntie die naast de ons bekende processen ook mysterieuze interacties omvat die we nog niet kennen.

Onze extreem krachtige technologiën zijn uitvergroters en versterkers. Als we technologie gebruiken voor hetgeen we denken dat we verlangen, dan blazen we als het ware ons beeld van onszelf op tot enorme proporties. We ontdekken dat we wezens zijn die vijandig zijn voor het milieu en wezens die de leefomgeving willen domineren tot op het punt van vernietiging. En we voelen ons niet thuis in het universum.

Grijze bebaarden uit het Oosten zeggen: Wetenschap is gewelddadigheid met de natuur. Dat is waarom wetenschappers voortdurend praten in bewoordingen van conflict: de verovering (van de ruimte) , de oorlog (tegen ziektes) de strijd (tegen het water). Natuur wordt gezien als vijand. Wetenschap is een vijandschap met natuur. Religie is in helemaal geen strijd. Het is begrijpen dat je deel van de natuur bent. Hoe kan het deel vechten tegen het geheel? Als mijn hand probeert te vechten met mijn hele lichaam dan wordt de hand ziek. Hoe kan de hand vechten met het lichaam? Het lichaam zorgt voor de voeding. De hand die vecht met het lichaam. Dat is gek. De mens die vecht met de natuur is gek. Je kunt alleen maar leven in overeenstemming met de natuur. Religie is een overgave. Wetenschap is een strijd. Wetenschap versterkt de ego en de hele uitdaging voor religie is om de ego los te laten. Dat gaat niet lukken door moeite te doen of je in te spannen. Wanneer je begint te proberen in overeenstemming met de waarheid te leven, kun je heel hard je best doen. En wanneer je dan gaat horen, voelen, de smaak te pakken krijgt en erin begint te groeien dan begin je te begrijpen dat je geen moeite hoeft te doen. Uiteindelijk doe je geen moeite meer. Dan wordt je een met de natuur.

Als je je adem vasthoudt dan verlies je haar en raak je buiten adem. Als je natuur probeert te vangen of te vast te houden dan raak je haar kwijt.’

Want het levens-ideaal van machts-wellustige mannen is om een plastic pop te neuken. Zij praat niet terug. Ze ligt perfect stil. Ze neemt iedere positie aan die je maar wilt en laat zich op elke manier behandelen. In feite waar het op neer komt de hele bedoeling van technologie is om de natuur te veranderen in een vrouw van plastic. Een hoopje gehoorzaam en voorspelbaar spul. Ze is een dame, een lekker wijf, moeder de vrouw, een doos, een lekkere kont. (What on earth are we doing? 1970)

Het verlangen van ieder individu om god te zijn uit zich in onze pogingen om de stoffelijke wereld meester te worden

Nu gaat dit artikel nog iets verder naar het Oosten en ook verder naar het Westen want dit is de Amerikaanse fysicus prof. Fred Alan Wolf aan het woord:

‘Krishna (God)  verklaart waarom wij in de tijd gevangen zijn. Hij, Krishna, heeft de begeerten geschapen, en wij brengen deze begeerten in termen van het rijk van de stof tot expressie; al doende raken we gevangen in de stof. Hoewel het verlangen naar een stoffelijk universum uiteindelijk dat universum ‘schept’, is dit fundamentele verlangen van het individu, of hij het beseft of niet, in feite het verlangen om Krishna te zijn. Zo schenkt Krishna iedere bewuste levensvorm het vermogen tot focussen of defocussen van mogelijkheidsgolven- en daarmee de middelen die nodig zijn voor evolutie, geluk en verdriet, vruchten van de waarschijnlijkheidscurven die ieder van ons genereert in zijn of haar pogingen om de stoffelijke wereld meester te worden. Laten we ons wat nader verdiepen in de aard van begeerte of verlangen.

De Gita spreekt van handelen en introduceert het concept ‘niet handelend handelen’. Het gaat om een subtiel verschil. Normaal; handelen kan veel goed doen of veel kwaad stichten, omdat het altijd vergezeld gaat van het ego-zelf en gericht is op de ‘vruchten’ van dat handelen. Hier verwijst de term ‘vrucht’ naar de transformatie van een mogelijkheidsgolf in een waarschijnlijkheidscurve- een proces dat, zoals we hebben gezien, afhangt van het patroon van vervalsmomenten of ‘focuspunten’, zoals ik ze heb genoemd. Daarentegen werkt niet-handelend handelen op het niveau van mogelijkheidsgolven; het heeft de aard van onzelfzuchtig handelen als de consequenties ervan zich uiteindelijk manifesteren. Om die reden heeft niet-handelend handelen een effect over een langere termijn, ook al kunnen de directe gevolgen zich op lokale plaatsen en specifieke tijdstippen voordoen.

In hoofdstuk 2 hebben we, om inzicht te krijgen in de spirituele hoedanigheid van het ruimte-en tijdloze domein, de gewone wetenschappelijke ruimte- en tijd vergeleken met de spirituele of sacrale ruimte en tijd. Met een meetkundige metafoor kunnen we dit kort samenvatten: de wetenschappelijke ruimtetijd is lineair; de sacrale ruimtetijd is cyclisch. We hebben gezien hoe de cyclische tijd van traditionele samenlevingen en de Indiase wijsbegeerte raakpunten heeft met de lineaire tijd van de westerse beschaving. Ik heb gewezen op de overeenkomsten en verschillen tussen lijntijd en cyclische tijd, waarbij ik met name heb besproken hoe de Australische Aboriginals het verband daartussen leggen.

Fundamentele natuur

De Indiase wijsbegeerte beschouwt het tijdloze bestaansdomein als reëler dan de manifeste wereld begrensd door tijd en ruimte, en zegt dat bewuste wezens tot taak hebben dit tijdloze domein te ontdekken en alle boeien aan het ruimtetijd-universum te slaken. Zij verzekert ons dat onze fundamentele natuur- ondanks onze dagelijkse ervaringen, de noodzaak van overleven en angst voor de dood – onafhankelijk is van leven en dood. Zolang wij echter geobsedeerd blijven door de altijd aanwezige dualiteiten van het dagelijkse leven kunnen we deze waarheid niet beseffen. Dit cruciale inzicht dient zich aan als we bij machte zijn om ons – hoe moeilijk deze taak ook mag zijn – van deze dagelijkse zorgen los te maken.’ 


Ecoloog Edwin Kapitein in de Heemskerkse duinen, scene uit Kind van de Natuur: ‘de grootste bio-diversiteit vind je in de stad: iedereen heeft zijn eigen tuintje!’

Natuurfilm is gemaakt in Beverwijk Heemskerk Castricum en Wijk aan Zee

Het 35 minuten durende Kind van de natuur is opgenomen in Beverwijk, Heemskerk, Castricum en Wijk aan Zee. Het is de eerste documentaire van Ab Winkel , JP van der Meij en Saskia Dommisse.

Aan de docu werkten o.a. mee: bezoekers van Natura 2000 terrein Een zee van staal en van het NH duinreservaat, ecoloog Edwin Kapitein, boswachters Luc Knijnsberg en Dave Nanne, visboer Bob uit Wijk aan Zee, journalist Raimond Bos, Paul Jurriëns van de voormalige vereniging Westerhout Blijft! en Beverwijks politicus Frans Koster. De muziek in Kind van de Natuur werd speciaal voor de docu gespeeld en gezongen door:Viola da Gamba speler, Edison winnaar Ralph Rousseau, zangeres Linde Nijland, en de groep Waz3 .De film werd twee keer eerder vertoond in het Badgastenkerkje. IVN natuurgidsen in opleiding noemden de film na het zien op hun facebookpagina: ‘verrassend, prikkelend, veel food for thought’.

Toegang vrij, na afloop vrijwillige financiële bijdrage voor de instandhouding van het Badgastenkerkje. Inloop vanaf 11.30.

Open Deuren Route 7 april

Op zondag 7 april  is het Badgastenkerkje startpunt voor de Open Deuren Route. Hiervoor zet een aantal inwoners van Wijk aan Zee de deur naar hun monument open. Onder begeleiding van een gids kun je wandelend een kijkje nemen bij diverse historische panden zoals het voormalige politiebureau. Terplekke wordt er verteld over de bijzonderheden van het gebouw, zijn er foto’s en live- optredentjes met gedichten, muziek of toneel.
Aanmelden is gewenst. Dit kan via de site van het Kennemertheater.
Start Open Deuren Route:14.00 uur in de Badgastenkerk, Julianaweg 75. Deelname is gratis.

Jeugdfoto van het Badgastenkerkje

De Open Deuren Route wordt georganiseerd door Museum Kennemerland, Gemeente Beverwijk, Historisch Genootschap Midden Kennemerland, Centrum voor de Kunsten, Kennemer Theater en Bibliotheek IJmond Noord

© 2024 Badgastenkerkje

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑