Meditatie is een van de grootste kunsten in het leven – misschien wel de grootste. Deze kunst heeft geen techniek en daardoor ook geen gezag. Zonder meditatie is men als een blinde in een wereld van grote schoonheid, licht en kleur. Wanneer je iets omtrent jezelf leert, jezelf gadeslaat, kijkt hoe jij loopt, hoe jij eet, wat je zegt, het geroddel, de afgunst, de jaloezie- als je dit alles in jezelf gewaar bent zonder enige keuze te maken, zonder te oordelen, dan is ook dat mediteren. Meditatie is bewust zijn van elke gedachte en van elke gevoel, het gadeslaan en ermee bewegen. Meditatie is een geestestoestand die met volledige aandacht naar alles kijkt, totaal, niet alleen naar gedeelten ervan.

Maar we vragen het niet aan onszelf, we willen dat het ons verteld wordt

We hebben een geweldige hoeveelheid energie nodig om de verwarring waarin we leven te begrijpen en het gevoel ‘Ik moet het begrijpen” brengt de vitaliteit voort om erachter te komen. Maar iets aan de weet komen, iets zoeken vergt tijd maar tijd is de weg niet. Of we nu jong of oud zijn, nu kan het hele levensproces in een andere dimensie worden gebracht. Het tegendeel zoeken van wat wij zijn is ook niet de weg, noch de kunstmatige discipline van een systeem, een leraar, een filosoof of priester – dit alles is heel kinderachtig.

Merkwaardig

Maar we vragen niet, we willen dat het ons verteld wordt. Eén van de merkwaardigste dingen in de structuur van onze psyche is, dat we allen willen dat het ons verteld wordt, omdat wij het resultaat zijn van duizenden jaren propaganda. We willen ons denken bevestigd en versterkt zien door een ander, terwijl een vraag stellen betekent de vraag aan jezelf stellen.

Oog in oog gaan staan met je eigen leven

Wat ik zeg heeft weinig waarde. U zal het vergeten zodra u dit artikel sluit of of u zal bepaalde gedeelten herinneren en herhalen, of u zal wat u gelezen heeft met een ander boek vergelijken, maar u gaat niet oog in oog staan met uw eigen leven. En dat is het enige waar het op aan komt – uw leven, uzelf, uw kleinzieligheid, uw oppervlakkigheid, uw wreedheid, uw geweld, uw hebzucht, uw ambities, uw dagelijkse sores en verdriet – dat is wat u begrijpen moet en niemand op deze aarde of in de hemel zal u daarvan redden dan uzelf. Hiervoor moet u geweldig eerlijk zijn met uzelf.

Indien u idealen hebt, meningen of principes, kunt u onmogelijk rechtstreeks naar uzelf kijken

Wanneer u handelt volgens uw principes bent u oneerlijk, omdat wanneer u handelt volgens wat u denkt dat u zou moeten zijn, u niet is wat u bent. Het is een vreselijk iets idealen te hebben. Indien u idealen hebt, meningen of principes, kunt u onmogelijk direct naar uzelf kijken.

De geestestoestand waarin het niet langer mogelijk is ergens naar te streven, is de waarlijk religieuze geest en in die geestestoestand zoudt u datgene wat waarheid of werkelijkheid, of zaligheid of God of schoonheid of liefde genoemd wordt, kunnen tegenkomen. Het kan niet uitgenodigd, niet opgezocht worden, omdat de geest te onnozel is, te klein, uw gevoelens te onecht, uw manier van leven te verward om die grootheid, dat geweldige iets, in uw kleine huis te nodigen, in uw kleine platgetreden levenshoekje.

Het raam openlaten

U kunt het niet uitnodigen. Om het uit te nodigen moet u het kennen en u kunt het niet kennen. Wie zegt ‘ik ken het’, kent het niet. Je kunt voor wat koelte op een hete dag de wind niet uitnodigen, maar je moet het raam openlaten. Wat niet betekent dat je in een toestand van afwachten bent; dat is een andere vorm van misleiding. Het betekent ook niet dat je je moet openstellen om iets te ontvangen; dat is een andere vorm van denken.

De stilte die ontstaat als het denken zijn eigen begin heeft begrepen

Iedere poging tot meditatie is de ontkenning ervan. Alleen gewaar zijn van wat je denkt en doet is meditatie en niets anders … Meditatie betekent het bewustzijn ontdoen van zijn inhoud. Tijdens dit gadeslaan begin je de gehele beweging van je denken en gevoel te zien. En door dit gewaar-zijn komt de stilte. Stilte die door het denken wordt geconstrueerd, staat stil, die is dood, maar de stilte die ontstaat als het denken zijn eigen begin begrepen heeft, zijn eigen aard kent, heeft begrepen hoe alle denken nooit vrij is, maar altijd oud- deze stilte is meditatie waarin de mediterende volkomen afwezig is, want de geest heeft zich van het verleden ontdaan. Meditatie is dus een geestesgesteldheid waarbij het ik weg is en dat weg zijn brengt ordening.

“Wat is de relatie tussen bewustzijn en het denken? Bewustzijn is de ruimte waarin gedachten bestaan wanneer deze ruimte bewust is geworden van zichzelf”. E. Tolle

Mediteren in bus of bos

Je kunt dus mediteren als je in een bus zit, of in het bos vol licht en schaduwen wandelt, of luistert naar het zingen van de vogels, of kijkt naar het gezicht van je geliefde of je kinderen. In het begrijpen van meditatie is liefde en liefde is geen resultaat van een systeem, van een gewoonte, niet van het volgen van een methode. Liefde kan niet door het denken aangekweekt worden.

Deze soort discipline is vloeiend, vrij

Misschien kan liefde geboren worden als er volledige stilte is, een stilte waarin de mediterende geheel afwezig is, en de geest kan alleen stil zijn, wanneer hij zijn eigen beweging als denken en voelen onderkent. Om deze beweging van het denken en voelen te begrijpen kan er geen veroordeling zijn bij het gadeslaan. Waarnemen op deze wijze is discipline, en deze soort discipline is vloeiend, vrij, niet de discipline van de onderwerping.

Meditatie is misschien wel de grootste kunst in het leven en je kunt het onmogelijk van een ander leren, dat is het mooie ervan. J.K.

Aanverwante artikelen op deze site:

Disclaimer