Is met gif en geweld strijden de enige manier om met de wereld om te gaan? Is er echt geen alternatief? En zou het kunnen dat wij toch de geest zijn, de ziel die we zo effectief hadden weggeredeneerd? Er is nieuw wetenschappelijk inzicht betreffende de aard van de werkelijkheid. Het is misschien eventjes schrikken: je binnen- en je buitenwereld zijn hoewel ze verschillen één geheel ze staan niet los van elkaar. Wanneer dit wetenschappelijk en organisch zo blijkt te zijn, dan zijn het niet telkens weer anderen die moeten veranderen, dan kun je jezelf als het ware verantwoordelijk gaan voelen. Voor alles. Toegewijd. Aan alles.

Alleen dingen die we met woorden, getallen of beelden kunnen noteren en vastleggen vinden wij er toe doen. De rest doen we af als irrelevant of als ‘niets’ met als gevolg dat wij maar een heel klein beetje van alles wat er bij onze zintuigen binnenkomt aandacht geven. Zo komt het dat wij het idee hebben dat we vanaf onze opperhuid afgescheiden zijn, losstaan van de rest van de wereld.

Wetenschap kijkt naar buiten, spiritualiteit kijkt naar binnen

Tegenpolen horen bij elkaar, ze trekken altijd en overal samen op. Uiterlijk zijn ze verschillend impliciet zijn ze hetzelfde. Wetenschap en spiritualiteit zijn de twee kanten van dezelfde munt. Wetenschap kijkt naar buiten, spiritualiteit kijkt naar binnen. Ze mogen dan verschillende bewoordingen gebruiken maar allebei zijn ze op zoek en doen ze onderzoek. 

De wetenschap noemt het observeren, spiritualiteit noemt het bewustzijn. De wetenschap noemt het experimenteren, spiritualiteit noemt het ervaren. De verschillende benamingen duiden er alleen maar op dat ze in verschillende dimensies werken.

Een fractie van wat er gaande is

Wetenschap concentreert zich op het object (ding / onpersoonlijk). Spiritualiteit concentreert zich op het subject (persoonlijk). Zonder subjectiviteit kan er geen objectiviteit zijn en zonder objectiviteit geen subjectiviteit. Het subjectieve van het menselijke bewustzijn en het objectieve van het bestaan zij volledig onderling afhankelijk.

Onze fysieke wereld is een systeem van onafscheidelijke tegenstellingen. Zet een vlinder, een zwerver of een monnik niet weg als ‘niet essentieel’. Alles bestaat samen met al het andere. Maar we zien dat niet omdat we alleen opmerken wat wij opmerkelijk vinden en dat zijn dingen die we in woorden, getallen of beelden kunnen vatten: een fractie van wat er gaande is.

Onze maatschappij heeft de waarde van de binnenwereld afgeschaald met een eindeloze stroom afleiding in de buitenwereld

Bewustzijn is je bewust zijn van jezelf door je gedachten en gevoelens. Dit is je binnenwereld.  Dit is het gedeelte dat de minste aandacht krijgt omdat dit het persoonlijke, privé gedeelte is van je realiteit. Maar als de geest het beginpunt is dan is het noodzakelijk om te onderzoeken wat er in de geest gebeurt.

Onze maatschappij heeft de waarde van de binnenwereld afgeschaald  met een eindeloze stroom van afleiding in de buitenwereld. Maar het is de binnenwereld die de buitenwereld vorm geeft .

De wereld die je creëert met je geest

Dit is hetzelfde mechanisme dat ervoor zorgt dat je niet in de gaten hebt dat zwart en wit bij elkaar horen. Dat het je kan ontgaan dat elke binnenkant ook een buitenkant heeft en dat je over het hoofd ziet dat wat er aan de binnenkant van je huid gebeurt alles te maken heeft met wat er buiten je huid plaatsvindt.

Als je echt zorgvuldig wetenschappelijk het gedrag van een organisme wilt bestuderen dan kan dat alleen maar als je tegelijkertijd ook de omgeving van dat organisme in kaart brengt. Zodra je dat ziet begrijp je meteen dat er meer is dan alleen maar met gif en geweld tegen de ‘boze buitenwereld’ strijden.

Volgens de moderne natuurkunde is onze wereld, hoewel die echt en ‘vast’ lijkt, in werkelijkheid een denkbeeldige levenssfeer waarvan de kenmerken veranderen naargelang de psyche van degene die ernaar kijkt. Wát? Uit onderzoek blijkt dat materie bestaat uit lege ruimte met daarin een aantal piepkleine deeltjes die eigenlijk een soort vortexen zijn, wervelingen. Deze ‘deeltjes’ zijn in feite zichtbare energie. Het universum is niet gemaakt van ‘iets’. Het bestaat niet uit ‘stof’ of ‘spul’, het bestaat uit energie en bewustzijn.

Ja wat wij zien als werkelijkheid is volgens de moderne wetenschap een realistische, illusoire, ingebeelde, imaginaire sfeer die niet los van ons staat maar alles te maken heeft met de manier waarop wij er naar kijken. Wat wij er van verwachten. Wat wij er in zien. Wat wij ervoor voelen. Hoe wij zijn. Deze werkelijkheidswerking uit zich onder meer op manieren die wij placebo/nocebo effect noemen, geluk, domme pechverrassing, ideopatisch (onbekende oorzaak), toeval 1synchroniciteit, wet van Murphyspontane/ onverklaarbare genezing, ‘onbegrijpelijk, dit is niet van deze planeet‘, toeval 2, het lot, of: wonder.

Zou het kunnen dat de tijdgeest verder is?

Schrijver, politicoloog, voormalig top-ambtenaar, Hans Siepel.

Transscriptie van een gesprek (maart 2021) met politicoloog, voormalig topambtenaar Hans Siepel:

Er zou toch eens een moment moeten zijn, dat we even tot rust komen, dat we even zeggen joh, wat gebeurt er eigenlijk. Misschien is dat wat deze crisis eigenlijk is. En dat we even durven kijken naar hoe kan het nou dat alles wat de overheid nu aan beleid maakt elke keer mislukt. Dat we er elke keer een hogere prijs voor moeten betalen. Mogen we dan even met elkaar aan tafel gaan zitten om ons de vraag te stellen joh, zou het zo kunnen dat de tijdgeest verder is, dat oude ideeën niet meer werken?

Ja, dat we door kunnen naar iets nieuws. Zoals vroeger toen Galileo zich meldde bij de Rooms Katholieke curie, hij was van de middeleeuwen. En hij zat daar gezellig en hij zei hee curie (bestuursorgaan Rooms-Katholieke kerk en van een bisdom natuurkunde), hij zei: hee machthebbers, hee elite, ik moet je iets vertellen. Ja het is misschien even schrikken maar jullie denken al heel lang dat de aarde plat is en daar hebben jullie je hele ideeënstelsel aan opgehangen en daar hebben we alle aannames op gebaseerd en daar heb je een mensbeeld uit gecreëerd maar – schrik niet- de aarde is niet plat, met andere woorden die aanname deugt niet. Die ideeën zijn fout over de werkelijkheid.

Onze denkbeelden kloppen niet meer, hoera

En je denkt toch niet toen Galileo dit voor het eerst meldde dat die curie-leden de feestmutsjes opdeden en de polonaise dansten van hee, dat wordt interessant een paradigma gaat veranderen, hoera onze macht gaat verloren. Onze denkbeelden kloppen niet meer hoera. Nee, de man die ontdekte dat de wereld niet plat is die werd verketterd.

En nu zitten we in een zelfde soort tijdsgewricht waarin steeds meer mensen en ook moedige wetenschappers zeggen jullie aannames in dit institutionele wereldje, jullie modellen kloppen niet meer. En die gedragswetenschappers die inderdaad bepaald hebben dat we met een mondkapje moeten lopen, niet omdat het een medische noodzaak had, maar alleen omdat men de angst in de samenleving wil houden. Want stel je toch eens voor dat niemand meer met een mondkapje rondloopt, en in de treinen en in de winkels, dat niemand een mondkapje op heeft, dan zie je als je buiten komt niets dat je doet herinneren aan dat we in een crisis zitten. Niks meer want dan is alles normaal.

Dat we burgemeesters hebben gehad, ministers, politici, die de leugen, de overdrijving en de angst hebben ingezet om hun gelijk te krijgen

En het is als je er goed over nadenkt, als je het uitpelt of terugbrengt tot zijn essentie is het een misdaad tegen de menselijkheid. Is het een misdaad tegen de mens dat je als bestuurder durft te zeggen ik zet een instrument in waar ik willens en wetens en heel bewust iemand bang ga maken. Dat je tegen kleine kinderen gaat zegen pas op anders maak jij je oma dood.

Er zijn affiches verschenen in de straten van Amsterdam, kinderen dat als zij niet oppasten opa en oma om het leven zouden brengen. Er zijn poster verschenen van vier type mensen, mensen met mondkapjes daar stond op ‘deugt’ en mensen zonder mondkapjes… en er zijn reclamebureaus die daar aan hebben meegewerkt. Communicatiemensen die daar geen enkel probleem mee hadden. En als je daar even, zonder onze eigen mening, gewoon even over nadenkt, in alle vrijheid van uw geest, hoe we dat moeten waarderen…

En hoe de geschiedenis dat straks zal waarderen. Dat we een overheid hebben gehad, dat we burgemeesters hebben gehad, dat we ministers hebben gehad, dat we politici hebben gehad, die de leugen, de overdrijving en de angst hebben ingezet om hun gelijk te krijgen, en zich nul hebben bekommerd wat dat voor een samenleving betekent.

Er is wel een alternatief

De vrijheid waar we nu voor konden stemmen is niet gekoppeld aan een kleur of identiteit. Deze tijd vraagt om de vrijheid van de geest. Geest is wat we allemaal hebben en elk mens wil aan zelfverwerkelijking doen. En het grootste gevaar waar we nu voor staan is dat met de Great Reset-plannen (van het ‘World Economic Forum’) en met de keuzes die nu gemaakt worden voor een test-samenleving, voor een control-samenleving waar al je gegevens gecontroleerd zijn, dat we straks in een samenleving stappen zoals China dat ons laat zien waar van individualiteit geen sprake meer is waar elk mens zich moet opofferen voor het geheel dan zijn we weer terug en dan heeft die hele emancipatiebeweging van tweeduizend jaar bevrijding van het individu wat een enorm pluspunt is, wat ons ook gebracht heeft waar we nu zijn, dan is dat experiment mislukt. En hij kan alleen maar doorbroken worden doordat we ons bewust worden nu in dit tijdsgewricht: er is wel een alternatief!

Hoe kan het nou toch dat u na 50 jaar hersenonderzoek en miljarden uitgaven nog geen begin van een antwoord heeft op de vraag wat een depressie is?

Het is een leugen als je zegt dat er geen alternatief is. Je liegt en bedriegt. Er is een alternatief. Alleen dat vraagt van u verlichtingsdenkers, dat vraagt van u wetenschappers, dat vraagt van u medisch-wetenschappers dat u aan zelfkritiek gaat doen.

En dat u zichzelf de vraag stelt hoe het nou toch kan – om één klein voorbeeldje te noemen- dat u al vijftig jaar bezig bent met hersenonderzoek, dat u daar inmiddels honderden miljarden aan heeft vertimmerd, en dat u nog geen begin van een antwoord heeft op de vraag wat een depressie is. Dat u nog geen begin van een antwoord heeft op de vraag wat dementie is en hou het ontstaat. Dat u nog geen begin van een antwoord heeft voor een therapie voor beide.

Zoals Galileo zei: de aarde is niet plat, zeggen nu steeds meer mensen jullie mensbeeld klopt niet

Zou het niet eens tijd worden alleen al op dat domein om diezelfde vraag te stellen, zoeken we bij het verkeerde? Ja dat doet u. Omdat u een mensbeeld hanteert dat gewoon eenvoudigweg niet klopt. Zoals Galileo zei: de aarde is niet plat, zeggen nu steeds meer mensen tegen die medische wetenschap die medische wetenschapskliek: jullie mensbeeld klopt niet. Je aanname deugt niet. Je hebt het fout. Hallo, mogen we even in gesprek komen.

En dan zeggen diezelfde bestuurders, wetenschappers nu tegen mensen die dat agenderen, zoals indertijd bij de Rooms Katholieke kerk gebeurde; dan gaan de critici op de brandstapel. Dan worden de mensen weggehoond. Dan worden ze van het plein geveegd.

Geen afscheid kunnen nemen, het oude móet hetzelfde blijven

Ja, het gaat deze tijd over iets. Ja, ik hoop echt dat mensen zich dat realiseren. Dat de geschiedenis ons een wijze les aanreikt: degenen die als eerste de moed hadden om op te staan zijn door de geschiedenis altijd geëerd, altijd. En degenen die het oude bleven verdedigen, tot grote maatschappelijke ellende toe, die zijn altijd door de geschiedenis veroordeeld. Zij die vasthielden aan iets dat eigenlijk al dood was.

Het zit ook een beetje in de symboliek verpakt van de hele corona aanpak; we doen het om de kwets-baren te beschermen; de instituties zijn kwetsbaar. En doodsbang. Het is een longvirus, we hebben geen lucht meer, maar we doen er alles aan. We doen het zelfs zo om een 101-jarige die bijna bij de dood is waar bijna het leven gewoon -ook natuurlijk- uit is, die willen we in leven houden. In die hele corona aan pak zit eigenlijk de symboliek verweven van: we willen niet loslaten, het oude moet ons overeind houden, want anders vallen we om. Kwetsbaren moeten tot het eind der dagen bij ons blijven we kunnen geen afscheid nemen, het móet hetzelfde blijven.

Out of the box denken is doorhebben dat er meer is, dat er andere processen gaande zijn

Ja en dat noemen ze in ambtelijke kringen dan ‘out of the box denken’ dat wordt gevraagd in een vacature. En als je dan vraagt wat is dat? Dat is – om maar eens een woord te introduceren- denken vanuit het gods-verstand. Wat is het gods-verstand? Dat je doorhebt dat er iets meer is dan alleen je eigen stof-werkelijkheid. Dat er andere processen gaande zijn. Eigenlijk laat ik zien in de uitzendingen die ik hierover maak aan de hand van ‘sportwonders’ waarvan dan de sportcommentatoren allemaal woorden gebruiken omdat ze het niet kunnen verklaren. Woorden als ‘buitenaards’, ‘niet van deze planeet’, ‘goddelijk’, ‘wonderbaarlijk’, ‘we begrijpen het niet’ en dan zeg ik altijd joh, het is helemaal niet zo’n wonder want het is gebeurd tenslotte, je kunt niet vol blijven houden dat het een wonder is want je hebt het gezien, empirisch, met de oogjes, de tijd kun je aflezen; wereldrecord, dus het is helemaal geen wonder.

Ik ga iets groots doen, ik denk niet na, ik doe alles op gevoel

Precies het tegenovergestelde zag je onlangs bij een schaatser Niels van der Poel, reed de 10 kilometer en die zei van tevoren al: ik ga iets groots doen, alleen zeiden de schaatskenners nee dat kan helemaal niet van der Poel want de hoge druk is zo hoog en we zitten op een laaglandbaan dus een wereldrecord 10 kilometer kan niet. Maar je hebt het gezien, de kijkers hebben het gezien en hij reed het. En van der Poel is symbool, de Jezus van de topsport noem ik hem, iemand die zoveel geeft, wonderen! Die denkt niet na, hij zei laatst in een interview: ik denk niet graag. Nou zeg dat es tegen die kenners en wetenschappers. Dan komt er zo’n jongen van 26 die zegt ik denk niet na, ik doe alles op gevoel en die rijdt alle records aan flarden. En die van der Poel die heeft een heel andere aanpak die spot met de traditionele aanpak.

Plato’s grot: de werkelijkheid binnen- en buiten de grot; in the box- en out of the box denken.

Het enige probleem waar jullie tegenaan lopen is dat jullie het niet kunnen verklaren. En waarom kunnen jullie het niet verklaren? Omdat je vastzit in die tunnel van het stof(felijke). De grot van Plato. Jullie hebben niet door dat er buiten die grot nog een enorme werkelijkheid zich openbaart, de werkelijkheid van de geest. En even in een metafoor terug van van der Poel, die liet eigenlijk zien als je nou een andere aanpak kiest- niet vaccineren, vaccineren- maar zullen we eens een andere aanpak kiezen, die vrijgeven, de geest weer toelaten dan kan er, zo laat van der Poel zien, een wonder plaatsvinden en waarom zou dat bij het coronabeleid niet kunnen? Waarom zouden we daar geen wonder kunnen laten zien? Want we hebben het gezien dat het kan.

Wennemars zei het mooi: we kijken naar iets nieuws

Dus de les van die symboliek is, de corona aanpak van de overheid is het in leven houden van iets dat eigenlijk voorbij is, dat niet meer levert. De politiek levert niet meer, de instituties leveren niet meer, de rechtsstaat levert niet meer, ze leveren niet meer en daarmee wordt het een gevaar het wordt een destructief gevaar voor de samenleving durf dat inzicht nou eens te zien.

(Er gebeuren wonderen aan de lopende band bijvoorbeeld in de leefstijlgeneeskunde, epigenetica, psycho neuro immunologie. Met het Voeding Leeft plan bijvoorbeeld raken 8 van de 10 deelnemers hun diabetes 2 klachten kwijt , een aandoening die met medicamenteuze behandeling chronisch blijft. Red.)

Dat wordt mooi geformuleerd in een interview tussen Rintje Ritsma en Erben Wennemars die probeerden te begrijpen wat ze gezien hadden en Ritsma zei: het frustreert, ik kan het niet begrijpen wat is de verklaring en Wennemars – en dat vond ik wel mooi- die zei: we kijken naar iets nieuws. En het nieuwe is dat er wel een alternatief is, maar dan moeten we ons eerst durven te verhouden tot een aanblik van wat we zien, namelijk de verlichting, de instituties, in principe in verval, het stelt niks meer voor. Het creëert niks meer, de inspiratie is eruit.

Tal van woorden die zijn bedacht om het woord geest eruit te bonjouren

Woorden als links en rechts, progressief en conservatief, coalitie, democratie; de woorden worden nog wel gesproken, intensief nadenken, out of de box denken, weet je hoeveel woorden ze inmiddels bedacht hebben voor de geest? Want over de geest mogen we het nooit hebben er zijn inmiddels een caleidoscoop aan woorden.

De ene keer is het psychisch, dan is het mentaal, dan hebben we weer het woord bewustzijn, ineens wordt het zelfbewustzijn, dan hebben we het over tussen je oren, dan is het ineens het brein, dan is het ineens intuïtie en dan denk ik weleens als iemand daar nou naar zou vragen aan al die deskundigen kunt u mij nou eens haarfijn uitleggen wat het verschil is tussen mentaal en psychisch? Of tussen psychisch en tussen de oren? Wat is nou de kern van het verschil? U heeft zo veel woorden. En als je dat zou doen dan zou het antwoord moeten zijn: weet ik niet. Ik gebruik het woord wel maar ik weet het niet.

Het woord geest of ziel mag niet terwijl de geest het enige is waarin de mens leeft

Het woord ziel wordt ook niet meer gebruikt, mag niet. En dan zal ik zeggen nou, ik kan het u wel zeggen. U heeft tal van woorden bedacht om het woord geest eruit te bonjouren. En daarmee bestaat het niet. Terwijl de geest het enige is waarin de mens leeft. De effecten zijn verwoestend. Ook omdat voor alles een pilletje is, alles is neurologisch…., stofjes…. Dan ontbreekt er dat stofje daar en dan gaan we daar een pilletje in stoppen. Het feit dat de ziel iets is wat uiteindelijk geen stofje is, onsterfelijk is.

Met Hermes Trismegistus (3x snel achterelkaar uitspreken dan lukt het wel, red.) gaan we helemaal terug naar Egypte die formuleert het eigenlijk heel eenvoudig. Die zei: dat wat het oog ziet, is niet echt. Dat wat het oog niet ziet, dat is echt. En daarmee gaf ie eigenlijk aan, dat wat we niet zien is de geest en die is echt want alles komt voort uit de geest. Dat wat we wel zien maar waar we ons helemaal op hebben blind gestaard. Wat het oog ziet, de empirie, dat hebben wij geabsoluteerd.

De crisis wil ons iets vertellen

In onze hele wetenschapsdefinitie is alles wat je niet kunt zien, alles wat het oog niet ziet, niets. Dat is mystiek geleuter. Da’s ouwe koek, wij weten inmiddels beter. We weten het beter joh, we hebben onderzoeksmodellen, extrapolaties, daar maken we een hele samenleving mee kapot, we hebben al die getallen. En die cijfertjes… dit is het moment waarin de crisis… ons iets wil vertellen. Eigenlijk is de crisis het vaccin. Er moet een reactie van ons komen. Het schudt ons door mekaar.

Joseph Campbell heeft een boek geschreven De held met de duizend gezichten. hij heeft alle sprookjes, verhalen, legendes, mythes van de hele wereld verzameld en is ze gaan ontleden. En hij kwam erachter dat in al die verhalen een soort standaard script zit. Een archetype. En hij noemde dat de mythologische heldenreis.

De inzet van die strijd is om te ontdekken dat er meer is

En wat is die mythologische heldenreis. De eerste fase is dat de mens in harmonie leefde met alles en ook met de geesteswereld. Daar hebben wij het etiket primitief opgeplakt want we moeten onszelf toch zien als het hoogtepunt van de beschaving dus dat moet primitief zijn. En vervolgens ontstaat er een momentum dat er crisis uitbreekt, dat je op eigen benen komt te staan. Dat je het zelf moet doen. Ja en dan wordt er strijd geleverd. Want een mythologische held moet strijd leveren en dat is de duisternis, dat is de tocht door de woestijn, Jonas in de walvis, er zijn tal van metaforen die vertellen je je moet strijd leveren.

En de inzet van die strijd is om uiteindelijk te ontdekken dat er meer is. Dat je niet alleen je ego bent maar dat je onderdeel uitmaakt van iets veel groters. En vanuit die wijsheid maak je weer verbinding, ga je weer terug als verloren zoon, terug naar huis, maar niet zoals je gegaan was, je hebt iets gevonden, je hebt iets meegenomen, je hebt inzichten opgedaan. Dan ga je terug en dan ontstaat er vanuit die these antithese en nieuwe synthese. Iets nieuws. En daar zijn we naar op weg dat er iets nieuws ontstaat. Dat die crisis ons laat zien – zoals die mythologische held- hee d’r is meer, ik heb me vergist de aarde is niet plat.

Disclaimer