Jan Dirk en Irene van de Voort van Remeker tussen hun koeien
Remeker kaas zonder anti-biotica’s

Op 12 juli om 20:30 wordt in het Badgastenkerkje de film Dansen met de gehoornde dames vertoond. Wat gebeurt er als een boerenstel van de een op de andere dag stopt met het toedienen van antibiotica? Als ze de koeien zelfs helemaal geen vaccinaties meer geven? En niet de hoorns van de hoofden verwijderen zoals ‘normale’ veehouders dat doen. Wat gebeurt er met de bodem van het land als daar alleen nog maar natuurlijke mest op komt? En wat doet dat allemaal voor de ‘Remeker’ kaas? Een delicate, prijzen winnende kaas zonder anti-biotica’s, met een eetbare korst van geklaarde boter, zonder plastic, een kaas die puur bestaat uit rauwe melk, stremsel en zuursel. Een indringend filmportret van een boerenstel dat in een wereld die is  overgenomen door geld, regels procedures en circulaire redenaties, het verschil maakt. Een film van Onno Gerritse. Speeltijd van de film is 55 minuten. Natuurlijk kun je tijdens de avond proeven van deze kaas uit Lunteren.

Inloop vanaf 20.00. Toegang vrij. Aanvang film 20:30. Met en een vrijwillige bijdrage na afloop draag je bij aan de instandhouding van het Badgastenkerkje en draag je bij aan de bestrijding van de onkosten voor de film die Onno Gerritse zonder budget maakte.

Jan Dirk en Irene van de Voort proberen het uit en zien al snel dat zowel de dieren als de bodem volkomen uit balans zijn. Bijna de helft van de kalfjes gaat dood en het bedrijf begint te wankelen. En dan zien ze dat de natuurlijke kringloop zich begint te herstellen. De melk van de koeien verandert en ze besluiten een andere kaas te gaan maken. Vanaf dat moment is de opmars niet meer te stuiten.

Dansen met Gehoornde Dames is een verhaal over lef en eigenzinnigheid. Een verhaal over nieuwe wegen zoeken en oude kennis vinden. Over observeren van en samenwerken met de natuur. Maar het is vooral een verhaal over vinden dat het anders moet en laten zien dat het anders kan.

Remeker kaas is o.a. te koop bij Bourgondisch lifestyle in Beverwijk en Amsterdam.

Naast bekende gevolgen van ‘normale’ veehouderij: goedkope melk en vlees, dierenleed, bodemuitputting en milieuschade zijn er ook steeds meer aanwijzingen dat de samenstelling van “normaal” niet-biologisch vlees een factor is bij het ontstaan van welvaartsziekten. In niet biologisch vlees is de vetzuren balans ernstig verstoord omdat deze dieren voornamelijk granen te eten krijgen. Dit heeft zowel op de koe als op de mens die dit vlees eet een ontstekingsbevorderend effect.

Rekening houden met de behoeftes van de koeien

Biologisch vlees van grasgevoerde koeien heeft een veel betere balans tussen omega-6 vetzuren (ontsteking bevorderend) en omega-3 vetzuren (ontstekingsremmend). Dit is in ons lichaam zeer bepalend voor onze gezondheid. Een lachende boer Dirk Jan laat in de film zien dat zijn koeien gezonder en gelukkiger leven. ‘Als er rekening met hun behoeftes wordt gehouden merk je dat de dieren zich ‘gehoord’ voelen. Mijn band met de dieren is totaal veranderd.’ Blije koeien, blije boeren en dagelijks complimenten van klanten zijn het gevolg van de nieuwe werkwijze.

Bacteriën die te vuur en te zwaard worden bestreden met anti biotica vervullen allerlei essentiële taken zoals vitaminen aanmaken, voedingsstoffen uit ons voedsel halen, communiceren met onze hersenen, helpen bij de spijsvertering en nog veel meer functies die we nu nog niet kennen. Anti biotica doodt bacteriën. De anti biotica die op grote schaal toegediend wordt in de veehouderij komt in het vlees, in de zuivelproducten, en het komt via de mest op het land waar dit het bodemleven doet verpieteren.

Tussen 1990 en 2003 werd in het wereldwijde samenwerkingsproject het Human Genome Project (HGP) ons genenpatroon in kaart gebracht. De uitkomsten waren en zijn van iedereen omdat ons DNA van iedereen is een niet gepatenteerd kan worden.

Waar zijn de ontbrekende genen?

Als ons erfelijk materiaal bekend is kunnen we ziekten voorspellen was het idee. Men dacht met deze kennis de Heilige Graal voor gezondheid te hebben ontsloten. Tot grote verrassing van de onderzoekers van het HGP project hebben mensen maar 25.000 genen. Amper meer dan een worm!  Onze genen zijn bij lange na niet toereikend om ons lichaam te runnen. Alsof je in een Ferrari onder de kap de motor van een naaimachientje vind. Daarmee gaat de Ferrari ook niet rijden.

Microbioom

Dat was het moment dat de wetenschappers met geheel andere ogen naar de bacteriën en virussen in ons lichaam gingen kijken. Wat blijkt nu? Deze kleine wezentjes hebben de ontbrekende genetische informatie die ons lichaam aanstuurt. Niet een klein beetje maar 100 x zoveel als ons eigen DNA. Wie is hier nu in de meerderheid? Dit wordt het microbioom genoemd.

Wat doen onze microben

In navolging van het Human Genome Project gaf de Amerikaanse gezondheidsorganisatie ‘National Institute of Health’ opdracht om alle micro organismen in het lichaam – het microbioom – in kaart te brengen om ze te identificeren en om te zien wat ze nu precies doen. Het blijkt dat de bacteriën die op en in ons lichaam ieder hun eigen leefgemeenschap hebben. Dit ecosysteem verschilt net zoveel van elkaar als de leefgemeenschappen in het bos, de duinen of de zee. Ieder mens heeft zijn eigen unieke bacteriegemeenschap – net zo uniek als zijn eigen DNA of vingerafdruk.

De moderne omschrijving van het doel van wetenschap is: om ‘kennis te verwerven om de natuur te controleren en te domineren.’
De oorspronkelijke omschrijving van het doel van wetenschap is: ‘het beter begrijpen van de “natuurlijke orde” zodat we daarmee in harmonie kunnen leven.’ Zou dat iets zeggen over waarom wetenschap zichzelf telkens tegenkomt in de ‘verovering’ van de ruimte, ‘strijd’ of ‘oorlog’ tegen: klimaatverandering, bacteriën, BSE, Q koorts, het water, obesitas, kanker, diabetes, parkinson…….. etc. etc.