WIJK AAN ZEE – Op zondag 28 april 2019 om 12:00 uur speelde
componist/zanger/gitarist Don Rosenbaum in het Badgastenkerkje. Een paar weken voor zijn optreden kwam Don naar Wijk aan Zee om kennis te maken, het Badgastenkerkje te bekijken en te spreken met Ab Winkel.

Inloop vanaf 11.30. Toegang vrij, na afloop vrijwillige bijdrage welkom voor instandhouding van muziek en kerkje.

Don Rosenbaum. Inderdaad, hij is de man van de hitsong ‘ Swimming into Deep Water‘. Maar Don is nog veel meer de kritische muzikant die tot op de dag van vandaag nieuw en prachtig werk aflevert zoals het album Nighttime (2019 Nash Music) En die sporadisch nog optreedt. Donald Rosenbaum komt 28 april naar de Badgastenkerk in Wijk een Zee om een greep uit zijn imposante loopbaan te doen. Hij stond me eind maart een interview toe.

Don Rosenbaum blijft tegen wil en dank voor velen verbonden aan zijn hit “Swimming into Deep water”, (zeven jaar achtereen in de Top 2000 aller tijden.) Wellicht het beste en zeker het succesvolste resultaat van zijn samenwerking met Boudewijn de Groot die zijn debuutelpee produceerde. De plaat ademde country:

Don: ,Maar country is in Amerika iets heel anders dan in Nederland. In Amerika kunnen teksten ook over maatschappelijke problemen als raciale tegenstellingen gaan. In Nederland is het vooral muziek waarop je kunt line-dansen. En dat spreekt me nou totaal niet aan. Hoewel er in Nederland ook heel goede country wordt gemaakt, is het totaalbeeld een zwakke afspiegeling als je het vergelijkt met de situatie in Amerika.”

Inmiddels maakt Rosenbaum muziek die alle kanten op kan gaan. Je hoort invloeden van folk, klassiek, pop, wereldmuziek en toch ook country. Ook in de taalkeuze is Rosenbaum niet rechtlijnig.

,,Tussen het Engels door schrijf ik ook Nederlandse teksten en inmiddels werk ik ook aan Franstalige liederen. Eén van de Franstalige liederen heb ik gemaakt naar aanleiding van recente rellen, waarbij veel dingen zijn vernield op bijvoorbeeld de Champs Elysees. Het inspireerde me om een lied te schrijven over Parijs in de jaren twintig van de vorige eeuw, die daar bekend staan als de Dwaze Jaren. Overigens heb ik een aantal van mijn Nederlandstalige teksten ook vertaald naar het Engels omdat de onderwerpen me bleven bezighouden.”

Rosenbaum componeert recent ook klassiek: ,,Op YouTube staatSic Transit Gloria Mundi.

Voor mijn gevoel gaat het steeds minder goed met de wereld. Het is mijn muzikale reactie daarop.“

Don Rosenbaum in het Badgastenkerkje

Wie de muziek van Don Rosenbaum beluistert kan concluderen dat de zelfgeschreven teksten die hij zingt veel zeggen over hoe hij zich als mens verhoudt tot zijn omgeving. De onderwerpen komen uit zijn persoonlijke belangstellingssfeer en hij becommentarieert wat er om hem heen gebeurt.

,,Dat komt omdat een aantal dingen me erg bezighouden. Milieu, de kolonisatie of althans de poging daartoe van de maan en Mars, het geld dat daarin wordt gestoken en ook het feit dat men dat doet terwijl er op aarde nog zoveel te verbeteren is. Oorlogen houden me bezig omdat ze een negatieve uitwerking hebben op de mens en op het gevoel dat we hebben. Maar ik schreef ook talloze romantische liedjes, verhaaltjes over liefde. In het begin van mijn loopbaan waren het vooral country-achtige invloeden maar ik heb een brede interesse en dat klinkt door in tekst en muziekstijl.” 

Hoewel Don Rosenbaum talloze liedjes schreef en op geluidsdragers zette ziet hij zich niet louter als muzikant:

,,Ik heb altijd gewerkt naast het muziek maken. Het is niet meer dan een hobby geweest, maar wel één die ik met passie beoefen.”

Rosenbaum werkte vooral als slavist, in welke hoedanigheid hij bijvoorbeeld boeken vanuit het Russisch in het Nederlands vertaalde. Toen Don nog Donnie was leerde hij de beginselen van muziek:

,,Ik had een oudere broer die gitaar speelde en in schoolbandjes speelde. Dat leek mij ook leuk dus ik vroeg hem mij gitaar te leren spelen. Dus ik speelde ook in allerlei bandjes op school, met vriendjes en we kwamen overal in Nederland terecht. Met één van die jongens vormde ik een duo toen ik 16 of 17 was. Met die vriend ben ik toen we 17 of 18 waren naar Engeland gegaan want het lukte ons niet om in Nederland een platencontract te krijgen. We deden audities bij de bekende maatschappijen maar dat leverde niets op.“

Engeland moest voor Rosenbaum en zijn collega-muzikant het beloofde land worden. Het leverde een merkwaardig avontuur op:

,,We mochten auditeren bij Liberty Records en daar werkte als producer Mike Batt. Die zul je wel zult kennen van zijn wereldhit Lady of the dawn”.

,,Mike Batt vond ons erg goed. We mochten een plaatje opnemen en dat werd gepromoot. Toen wij wilden gaan optreden hadden we een probleem want we hadden geen werkvergunning. Dus konden we van Swinging Londen waar toen alles gebeurde weer terug naar Nederland.”

Na deze domper zat Don niet lang bij de pakken neer:

,,Het duo viel uiteen en ik probeerde weer audities te doen. Ik werd toen uitgenodigd door Boudewijn de Groot. Hij zag wat in mijn liedjes en toen is het gaan rollen.”

Na het succes van een single en de totstandkoming van een LP valt Rosenbaum in interviews op door een pure motivatie:

,,Ik wilde liedjes schrijven, deze opnemen zoals ik dat wil en dat laten horen aan mensen en niet per se om voortdurend kris kras het land door om te toeren en om muziek te maken om daar rijk van te worden. Die behoefte om aan de weg te timmeren heb ik nooit gehad. Ik wilde altijd vrijheid, zonder gemanipuleerd te worden of dat mensen aan je trekken.”

Het werd al snel duidelijk dat Don Rosenbaum in de studio bij Boudewijn de Groot een andere kijk had op zijn liedjes dan zijn producer:

,,Zoals ik een liedje wilde arrangeren mocht vaak niet. Daar waren professionele arrangeurs voor, zoals Dick Bakker en Bert Paige. Die overigens heel goed waren hoor, maar hun resultaat was niet altijd wat ik met zo’n liedje wilde. Zodra je onder contract staat bij een maatschappij komt er van tijd tot tijd een mannetje om te horen of het wel gaat zoals zij denken dat het moet. En dat is niet altijd prettig. Zoals ik nu kan publiceren, op YouTube bijvoorbeeld, geeft me veel meer vrijheid.”

Het is voorstelbaar dat Dons oude liedjes op zijn nieuwe cd hadden gestaan en andersom. In zekere zin is de muziek van hem tijdloos en staat los van trends:

,,Ja dat klopt wel. Ik voel me vrij om te doen wat ik wil. Dat is het grote voordeel van het los staan van platenmaatschappijen.”

Toch heeft Don zijstraatjes gemaakt die opvallend zijn. De opvallendste was met Henk en de Stainless Steel Band. Hij produceerde de  hit Wij Willen WW.

In Wijk aan Zee speelt Rosenbaum akoestisch, iets wat niet vaak gebeurt.

,,Normaal heb ik mijn gitaar en een versterker mee. Helemaal akoestisch spelen ben ik niet gewend. Maar waarom niet? Dat zal me wel lukken.”

AB WINKEL